Den boeck der gheestelijcke sanghen

Die Innighe: Hoe Verduldich dat die Salighe op den Bergh des Vreeds stondt.

Op de Wijse: Ne vous offenses pas de veoir mes libertez.

SVPERIOR.

[p. 196]

BASSVS.

IN pur' verduldicheydt boven leet ende lief

Tot Godt overgheleydt in vrede haer verhief

Die Salighe, die Godts vriendinn',

Die Godt op t'hooghste voerde in'.

Gheen vreughden desghelijck', wat vreught datmen bevat,

Als dat soet hemelrijck dat die bly' siel' besat,

Daer sy ghedruckt, ghequetst, doorwondt,

Sonder druck en quetsure stondt.

[p. 197]

 

Haer hert' en was daer niet, daer sy te wesen scheen;

 

Al was sy in verdriet, haer lijden dat verdween:

 

Sy stondt voor dat bly' Godts aenschijn,

 

Dat haer versoete alle pijn'.

 

 

 

Van last, die op haer viel, was haren gheest verlost,

 

Die d'ooghe staende hiel daer niet swaer zijn en kost'

 

Godts liefde maeckte haer t'ghewicht'

 

Inwendich en uytwendich licht.

 

 

 

Troost was haer in haer hert´ d´uytwendich onghemack,

 

T´was smerte sonder smert´ d´leet daer sy inne stack:

 

Haer lijden docht haer lijdeloos,

 

Om dat sy stondt in Godt altoos.