Den boeck der gheestelijcke sanghen
(1631)–Lucas van Mechelen– AuteursrechtvrijOp de Wijse: Christi vader wilt verblijden.
SVPERIOR. | |
[pagina 192]
| |
BASSVS.
DIe den vrede ondervinden,
Diemen heeft in den gheminden,
Weten wat dat blijschap is:
By die vreught by dat ghenieten
Is't al weedom en verdrieten
In des' aerdtsche duysterniss'.
Daer zijn vreughden en ghenuchten,
Vrolijckheden sonder suchten,
Sonder bitterheydt vermaeck:
O die in den vrede woonde!
Wist' wat dat haer Godt vertoonde
In haers salicheydts oorsaeck.
Die vriendinne van den Heere
Wierdt vermaeckt in Godt soo seere,
Dat sy met haer lijden loegh:
Wat dat op haer kost' ghevallen
Nam sy ghelijck niet met allen;
Want sy Godt in't herte droegh.
| |
[pagina 193]
| |
In den vrede, daer sy stonde,
Altijdt vrolijckheden vonde,
Wat druck dat sy teghen quam:
Moest' sy lijden, moest' sy laten,
T'waren maer al honichraten,
Die Godt in haer lijden nam.
D'aenschijn van den uytghelesen
De' haer sonder lijden wesen
In het lijden, dat sy le'
Wat haer praemde, wat haer perste,
Godts gheniet haer hert' ververste,
Daer sy mede was in vre.
In dat aenghenaem ghesichte
Van dat vrolijck hemels lichte
Aerdtsche duysterniss' verdween:
Daer Godt wou' sijn aenschijn bieden,
Moesten alle perssen vlieden,
Hoe gheperst oock dat sy scheen.
|
|