Den boeck der gheestelijcke sanghen

De Innighe: Hoe dat de Salighe Ootmoedelijck hare deughdelijcke wercken aensien kost, sonder haer te verheffen.

Op de Wijse: Jeught ende deught mijn hert verheught.

SVPERIOR.

[p. 154]

BASSVS.

[p. 155]

ALs d'ooghe Godt aenmercken kan, dan zijn der sielen weghen

In sekerheydt, want t'herte dan, tot niet en is gheneghen,

Als recht tot hem, die't al besluyt,

Daer all' oprechticheydt uyt spruyt;

Die d'oogh' met reyn ghesichte merckt,

Dat alle deught der sielen werckt.

Die Salighe die woonde daer, daer sy met pur ghesichte

Die straelkens van die sonne claer ontfonck vol hemels lichte,

Sy woonde in die blyde ste'

Daer sy sach dat Godt selver de',

Ende oorspronckelijck volbrocht

Door haer, all' tghene dat sy wrocht.

Al sach sy hare wercken aen, s'en sach die niet als hare;

Maer sach die als van Godt ghedaen, in purheydt wonderbare:

Sy was verblijdt om hare deught,

Maer in Godt stondt al hare vreught:

Want haer van haer maer toe en quam

Snootheydt, die sy in haer vernam.

Daerom en wierdt sy niet verhooght, als sy haer deught aenschoude;

Maer wierdt vernedert en ghebooght, want sy d'oogh' in Godt houde,

Die sy veel claerder als den dach

Met een ootmoedich herte sach,

Dat door soo snooden instrument

[p. 156]

 

Sijn werck te wercken was ghewent.

 

 

 

Alleen bemerckte sy altijdt, dat haer toe was te schrijven,

 

Als in Godts werck ghebenendijdt, haer snootheydt quam t'ontblijven:

 

D'welck voorwaer sou' tot sijnder eer'

 

Gheweest hebben volmaeckter meer,

 

Hadd' daer alleen van haerder sy'

 

Haer kranckheydt niet ghecomen by.

 

 

 

Sy loofde Godt met bly' ghemoet, die sy in purheydt diende,

 

Dat hy haer was met liefde soet, ghenadelijck aensiende,

 

Dat door soo snooden creatur'

 

Hy wercken wrocht soo overpur,

 

Daer sy van haer in sijn ghenae'

 

Niet anders doen en kost' dan schae'.

 

 

 

In haers selfs ooghen was sy kleyn, in haren grondt ootmoedich,

 

In haer ghedachten pur en reyn, in liefde overvloedich:

 

T'goet dat sy de' recht Godt toe schreef,

 

Haer selven al daer sy ontbleef:

 

Den voortganck gaf sy Godt gheheel,

 

Haer selven alle achterdeel.