Den boeck der gheestelijcke sanghen
(1631)–Lucas van Mechelen–
Auteursrechtvrij
[pagina 149]
| |
Op de Wijse: Ick peys' op een persoon nacht ende dach.
SVPERIOR. 
BASSVS.  | |
[pagina 150]
| |
GOdts salighe vriendinn' hadd' claer ghesicht'
Sy stondt in vollen dach, sy was verlicht:
Dat sy aensach, dat sach sy claer,
T'was een verlichte siel' voorwaer.
Nochtans t'ghen' dat sy sach, als't elders stondt,
Dan in die binnen sael van haren grondt,
En wilde sy't niet gade slaen,
Maer liet den Heer' dat schouwen aen.
Besorght was sy alleen voor dat sy de',
Om Godt daer aenghenaem te wesen me':
S'en sloegh gheen anders wercken gae'
Dan met een ooghe der ghenae'.
Bermhertich was haer hert' tot d'ander al,
T'ghemerck van haer ghesicht' was sonder gal':
Godt hadd' haer tot elck een gheleert
Te zijn ghenadich toe ghekeert.
Op haer rechts scherpelijck t'ghesichte sloegh,
Sy sach hoe sy voor Godt haer selven droegh:
Op haer was sy strengh' ende wreet,
Op haer hadd' sy straf onderscheet.
Wat hier oft daer ontbrack, s'en wilde noyt
Voor Godt met dat oordeel eens zijn verstroyt
Sy wist dat sy moest' zijn ghetrouw',
En dat Godt rechter wesen wouw'.
| |
[pagina 151]
| |
Sy keerdet al in't best', sy namt in't goet,
Sy sach den naesten aen met liefde soet:
En daermen van ghebreken sprack,
Ootmoedelijck de reden brack.
Van Godt was haer uytspraeck en van de deught,
S'en vondt noyt erghens in ghenucht noch vreught
Dan in al t'ghen' dat Godt aenghinck,
Die sy ootmoedelijck aenhinck.
Dat ded' haer stadelijck met scherpe wacht'
Op haren eyghen grondt rechts nemen acht,
En sonder letsel t'allen ty'
Gaen alle anderheydt voorby.
Sy liep den grondt voorby van ander lien,
En vondt meer dan ghenoech op haer te sien:
Sy de' voor elck een haer ghebedt,
Maer hiel met niemandt haer belet.
In haer sach sy ghenoech te doen altijt,
Om haer eens anders sorgh' te maken quijt:
In haren hof vondt sy oncruyt
Altijdt ghenoech te wien uyt.
|
|