Den boeck der gheestelijcke sanghen
(1631)–Lucas van Mechelen–
AuteursrechtvrijOp de VVijse: In wat wilder ghesticht.
SVPERIOR.  | |
[pagina 142]
| |
BASSVS.  | |
[pagina 143]
| |
GHewenschte vrolijckheydt! woonstede der ghenuchte!
Daer Godt haer hadd' gheleydt, die al om hem ontvluchte:
Ghelucksalighen Niet, daer Godt haer woonen liet!
Blyde ste', blyden vre, daer Godt die Salighe me'
In hem versmilten de'.
Mijn hert' schijnt op te gaen', met duysent vrolijckheden,
Dat ick comm' te verstaen op aertrijck hier beneden
T'gheluck, dat op die siel', door dat vernieten viel
In den grondt', daer sy stondt vol weelden die sy bevondt
Haer van den Heer ghejont.
O blijschap wonderbaer! o Nietheydt vol wellusten!
Hoe smolt die siele daer, in die bly' rust' der rusten?
Vol rijckheydt ende vreught, vermakelijck verheught
In t'gheniet, dat Godt biet, die hy oprechtelijck siet,
Dat al vliedt en ont-vliedt.
O die uyt desen druck, Vriendin' by claren daghe
Dat oversoet gheluck, van die ghestorven saghe,
Die weelden overgroot van hare blyde doot,
Die sy socht, waer sy mocht, en daer sy toe wierdt ghebrocht,
Met al t'ghen' dat sy wrocht.
|
|