Den boeck der gheestelijcke sanghen

Die Innighe: Hoe dat die Salighe haer hiel in die inwendighe werckelijcke Vernietinghe, daer sy door Godt in haer alle dinghen me' socht te Vernieten.

Op de Wijse: La valette.

SVPERIOR.

[p. 131]

BASSVS.

[p. 132]

 

GHenuchten groot van t'herte bloot!

 

O, in wat blijschap ist? daer't al ghemist;

 

Daer't niet en heeft eenich aenkleven

 

Aen dese sijn ghevanckeniss':

 

Maer leydt een bloot verstorven leven,

 

Dat vry van alle banden is.

 

 

 

Noch troost, noch vreught die soo verheught,

 

Niet dat soo seer vermaeckt, noch t'herte raeckt

 

Als datmen't al, als niet met allen,

 

T'ghen' datter overcomen kan,

 

Laet sincken, ende nedervallen,

 

Sonder te houden beeldt daer van.

 

 

 

In desen bondt wast dat sy stondt,

 

Die haer ghescheyden af, bloot Gode gaf;

 

Die Godt alleen in alle dinghen

 

Met een verniet van alles nam,

 

Waer op dat hare sinnen ghinghen,

 

Oft wat dat haer te vooren quam.

 

 

 

Wat smaeckte daer, die ooghe claer?

 

Wat wast dat sy daer sach, in dien dach?

 

O, t'was dat Een, daer alle saken

 

Als oorspronck van ghewesent sijn;

 

Daer syse in quam te ontmaken

 

Met een vermakelijk verdwijn.

 

 

 

O bly' ghesicht! o salich licht!

 

Dat haer soo overscheen, dat sy verdween:

 

Dat sy in alle hare wercken,

 

Waer sy haer vondt, in alle ste'

 

Niet dan dat Een en socht t'aenmercken,

 

Dat haer al omm' te niete de'.

 

 

 

Daer was sy tijdt en stede quijt,

 

S'en aensach dit noch dat, dat sy besat:

 

I'nt selfd' dat sy al omme vonde

 

Verliesende gheheel aertrijck,

 

Sloegh sy t'ghesicht, waer dat sy stonde,

 

Dat minnende ghedurelijck.