Den boeck der gheestelijcke sanghen
(1631)–Lucas van Mechelen–
AuteursrechtvrijOp de Wijse: Lest als ick ley' in fantasy'.
SVPERIOR. 
BASSVS.  | |
[pagina 111]
| |
O Ghy ghenuchte wonderbaer!
Daer t'hert' in kan gherusten maer:
Wat vermaeck is v gheniet?
Die v wel te recht' aensiet.
Gheen vrolijckheden opder eerd'
En zijn den naem van vreughden weerdt?
Droef is't watmen d'oogh voor houwt,
Als sy v niet en beschouwt.
O sielen troost! en ware vreught!
O blijschap die alleen verheught!
Waer om raeckt tot v ghenae'
Ons blindt hert', o Heer! soo spae'?
Is't om dat ghy soo licht' toe laet,
Dat het uyt v een ure staet?
En met oorlof v vergheet,
Daer't wat anders dan v weet?
Sulcks en is niet dat ghy ghebiet,
Die soo naer die pur' trouwe siet:
Maer wilt stadich zijn bemint,
En altijt in't hert' gheprint.
Dit is aen t'hert' ghenoech bekent,
Dat v t 'ontloopen is ghewent:
T'leydt al aen sijn trouwe pur,
T'kleeft te seer aen die natur'.
T'en keert hem niet ten vollen om',
Al roepet dicks ick com', ick com':
T'blijft altijdt al even traegh',
T'seydt altijdt ten naesten daegh'.
| |
[pagina 112]
| |
O blinde oogh! t'en siet niet aen,
Wat dat het is in v te staen:
T'hout voor vreught al dat bedroeft,
Om dat v vreught niet en proeft.
O goeden Godt toont uwe cracht!
Worpt eens een straelken in den nacht;
Dat door v verheven licht
T'herte krijgh' een claer ghesicht'.
Inden onclaren blinden gront
Een voncxken van v claerheydt jont,
Dat het hert' uyt sijn ghebreck
Eens tot uwe goetheydt treck'.
Dat dien nacht, die hem belet,
Eens over word' int licht gheset:
Op dat ghy van t'hert' ghesocht
Recht ghevonden worden mocht.
Dat het v vind', en in v blijfv',
Dat hem den nacht niet uyt en drijfv':
Maer dat worde sijnen lust,
Heel t'ontworden in v rust'.
|
|