Den boeck der gheestelijcke sanghen
(1631)–Lucas van Mechelen–
AuteursrechtvrijOp de VVijse: Maria schoone Bruyt schoon Coninghinn'.
SVPERIOR.  | |
[pagina 104]
| |
BASSVS. 
TRoost boven troost voorwaer naer s'herten wensch
Heeft over al een innich mensch',
Die al om naer Godt verlust
Nerghens dan in Godt en rust.
Dit wist die Salighe, dit ondervondt,
Die in den vloet der weelden stondt,
En altijdt dat eeuwich goet
Schoude aen met claer ghemoet.
Waer dat sy henen ghinck, waer dat sy quam,
T'was Godt altijdt die sy vernam,
Die sy sach, en die sy wist',
Die noyt willens wiert ghemist.
| |
[pagina 105]
| |
Daer de' sy wat sy de', sy brocht het daer;
S' en had' gheen werck maer Godt in haer:
Het was Godt die sy aensach,
Al wrocht sy gheheel den dach.
Nochtans die overclaer schoon creatuer',
Soo reyn van eertscheydt ende puer,
Haer tot meerder innicheydt
Dicks van't werck hiel afghescheydt.
Vytwendich liet sy't al dicks stille staen,
Om ledigher in Godt te gaen,
En te zijn blooter gheset
In den Heer' sonder belet.
Daer soogh sy sterckheydt nieuw', en nieuwe cracht,
Om Godt t'aenhanghen dach en nacht,
En te staen noch meer altoos
In haer wercken werckeloos.
Daer wiert sy met nieuw' licht van nieuws verclaert,
En overstroyt veel meer vergaert,
Meer gherecht eer dat sy viel,
Vaster daer sy haer vast hiel.
Dit ledighen haers selfs was dan oorsaeck'
Van stercker cracht, van hoogher smaeck',
Van meer vier, van vaster trouw',
Daer sy Godt me' volghen wouw'.
|
|