Den boeck der gheestelijcke sanghen
(1631)–Lucas van Mechelen–
Auteursrechtvrij
[pagina 53]
| |
Op de Wijse: Wonderbaer was den boom.
SVPERIOR.  | |
[pagina 54]
| |
BASSVS. 
BLy was die siele pur,
Die schoone uytghelesen,
Die nieuwe creatur',
Die Bruyt van d'eeuwich wesen,
Dat sy ghevonden hadd' die Goddelijcke deught,
Die schoone Charitaet! die hemelrijck verheught.
Haer ballinckschap was uyt,
Haer blijschap was verkreghen;
Daer alle goet uyt spruyt
Was haer ghecomen teghen,
En hadd' haer soo onhelst, en hadd' haer soo omvat,
Dat sy gheheel aertijck om dien kus vergat.
| |
[pagina 55]
| |
Siet dese liefde soet
Heel mildelijck ghedreven
Quam die claer' van ghemoet
Twee giften stracks te gheven:
Haer ooghe des gheloofs verlichte sy gheheel,
En neyghde minnelijck tot Godt haer opperdeel.
Met dese giften rijck,
Met des' twee minne-voncken
Wiert sy soo salichlijck
In't wesen Godts versoncken!
Dat wat haer teghen quam, sy stadich Godt alleen
Beminde en aensach, beweeght tot anders gheen.
Die ooghe overclaer
In alle hare wercken
Droegh recht gheslaghen maer
Op Godt al haer ghemercken:
Die vondt sy over al, die sach sy t'alle ste',
Die hadd' sy stadelijck, die hiel' sy wat sy de'.
Door die gheneghentheydt
Tot Godt haren beminden
Stondt sy heel afghescheydt
Van al dat sy kost' vinden:
Godt was haer eynd' oprecht, Godt was haer pur begin,
Daer sy't al minnelijck begost' en eynde in.
Met des' twee giften dan,
Die haer de Liefde jonde,
Al wat hert' wenschen kan
Sy smaeckte en bevonde:
Soo dat sy grondelijck wiert een Godtformich mensch',
Die sonder onderlaet Godt hadd' naer haren wensch.
|
|