Den boeck der gheestelijcke sanghen
(1631)–Lucas van Mechelen–
AuteursrechtvrijOp de VVijse: Ick ben v Godt v Heer.
SVPERIOR.  | |
[pagina 34]
| |
BASSVS.  | |
[pagina 35]
| |
SEght eens vriendinne soet, mijn siele wenscht te weten,
Hoe die claer van ghemoet al quam soo te vergheten
T'ghen' dat den schat haers hert kost' ontnemen,
En bly' als niet verr' achter rugghe liet?
In my sien ick hoe seer dat ick uyt aerdsche saecken
Tot Godt mijn herte keer', noyt recht en kan gheraken,
Dat ick den strick van aerdscheyt com' te boven,
Maer weer en weer ter aerden dale neer.
Dicks vaert mijn siel' om hoogh' om in den Heer' te wesen;
En hoe seer dat ick poogh' te staen daer, com' gheresen
Soo verr' van herr' tot des' droeve valleye,
Die ick beminn' oock teghen mijnen sinn'.
T'schijnt dat een ander wet mijn hert' comt te bestrijden,
En uyt dat wesen set, daer't staen wilt t'allen tijden;
Oft hier nu schier in my twee menschen waren,
Daer d'een van treckt, daer d'ander toe verweckt.
Ick dan allendich gaen, oft ick my overgave
Aen die my drijven aen als een ghevanghen slave:
Ick klaegh, ick vraegh wie sal mijn siel' verlossen?
Die vry ben noyt van d'lichaem, dat my doyt.
Ick wil' en ick en wil' ick soeck' en ick verliese;
Ick staen in een verschil met al dat ick verkiese:
Met vreught verheught soo dicks ick meyn' te leven,
Soo val' ick af stracks weder in dit graf.
Voor my vecht ick altijt, en strijd' mijn selven teghen;
My wil ick wesen quijt, en ben tot my gheneghen:
T'is claer voorwaer, mijn leven is een sterven;
Die soeck altoos troost en blijf troosteloos.
Oft ick vriendinne' kost' de twee-dracht eens ontvluchten,
Hoe haest waer' ick verlost van alle mijn ghesuchten:
Ick waer nu daer, daer die siel' is ghecomen,
Die Godt in vre' dat vrolijck uytvaert de'.
|
|