Den boeck der gheestelijcke sanghen
(1631)–Lucas van Mechelen–
AuteursrechtvrijOp de VVijse: Hoe wel soo moet hem lusten.
SVPERIOR.  | |
[pagina 28]
| |
BASSVS. 
O Leven hemels leven van die Bruyt Godts verheven
Die daer ghestorven is!
Wie sal den troost uytlegghen, en die vreught connen segghen
Van haer begrafeniss'.
Quam ick hier te verconden, hoe dat in troost verslonden
Vyt ginck die siele reyn,
Van die vlam' viers ontsteken heel daghen soud' ick spreken,
En noch waert tijt te kleyn.
Die siel' in Godt herboren, die siel' in Godt verloren,
Die siel' in Gode doot,
Vol hemelsche rijckheden, met haren Niet te vreden
Stont alles naeckt en bloot.
Tot die rijckheyt verkreghen quam sy door rechte weghen,
Die naer Calvarie gaen;
Daer sy quam t'ondervinden die schatten des Gheminden,
Met alles leegh te staen.
| |
[pagina 29]
| |
Om tot dat een te raken, sach sy haer quijt te maken
Al daer sy ruste in':
Die banden haerder sielen, die haer uyt d'Wesen hielen,
Afsned' sy int begin'.
Die siele hadd' vernomen, dat om tot Godt te comen,
Al moest' verlaten zijn;
Daerom troost en ghenuchte ontliep sy en ontvluchte,
Die socht' sijn soet aenschijn.
By daghen en by nachte stont sy op hare wachte,
Om Godt te gheven ste':
Duysent verloocheninghen hadd' sy tot alle dinghen
Daer sy Godt sochte me'.
|
|