Cloosterken der gheestelijcke verryssenisse ofte der ontwordentheyt
(1639)–Lucas van Mechelen–
AuteursrechtvrijWijse: Mondeken soet. Hard. Oft: Hoe ligh ick hier in dees allenden. Oft: Ghewenschte doodt. Requiem 43.Als heden wast schoon bloem der bloemen,
Dat Godt die t’zijnder lust u schiep,
Die sijne Bruydt u wilde noemen,
V t’hem waert op ten hemel riep,
Daer vrolijck u ter hooghste feesten
Gheleydden al des hemels gheesten.
Dat hemels hof had een verlanghen,
O peerle schoon, o rijcken schat,
Om uyt dit aerdtrijck u t’ontfanghen
In d’hemelrijcksche blijde stat;
| |
[pagina 188]
| |
T’riep al naer u schoon creature,
Die Maghet waert en Moeder pure.
Den Schepper self der hooghste lichten
V wilde sien voor sijn aenschijn
In d’hemelrijcksche klaer ghestichten,
Daer ghy moest opperlichte zijn:
Naest hem wild’ hy den throon u schincken,
Die schepsels al soudt over-blincken.
O rijcken pandt hier opder eerden,
Die d’aerde naer den hemel sondt!
O peerle van verheven weerden,
Daer t’hemelrijck ghebooght voor-stondt!
O peerle naer den eersten steene,
Gh’en hadt voorwaer ghelijcke gheene!
Wat melody der neghen Chooren
In uwen hemelschen op-ghangh
Was Coninghinne toch te hooren
Van allen over-soeten sangh?
Daer elck een quam u te ghemoete
Om u te doen sijn eyghen groete,
Sy daelden al op het ghebooghste,
En songhen met een stem ghemeyn,
Glorie zy Godt in’t alder-hooghste,
En u naest Godt o Maghet reyn;
Elck quam u doen dees salutatie,
Klimt hoogher op ghy vol van gratie.
T’riep al klimt op ghy suyver ziele,
Klimt op ghy schoone Magariet,
Daer alle gratie Godts in viele,
Ontfanght den kus die Godt u biedt:
| |
[pagina 189]
| |
Princes u plaets is hoogher verre,
Klimt op klimt op schoon Morghen-sterre,
Klimt op ghy reyn, ghy suyver, klare,
Ghy souder vlecke duyve soet,
Klimt op, klimt op ghy wonderbare
Vriendinne van dat hooghste goedt;
T’riep al klimpt op Princesse schoone,
Naest Godt besit den hooghsten troone
Elck sprack en riep lof hoogh verheven,
Lof alder-klaersten Sonne-strael,
Lof Arcke schoon van’t eeuwigh leven!
Lof onser blijschap altemael!
Lof schoone Bruydt der hooghste minne,
Lof hemelrijcksche Coninghinne!
Lof lampe klaer, lof speel-hof blijde!
Lof Paradijs soet boven maet!
Lof duysentmael ghebenedijde!
Die lof-sanck al te boven gaet:
Lof tempel Godts, lof Tabernakel,
Lof alder-meeste Godts mirakel,
Sy songhen al, u wanderlinghe
Hebt ghy volbrocht in’t nederdal,
Gheniet nu dees veranderinghe,
Die sonder eynd’ hier dueren sal,
Dees weelden groot, dees schoonheydt rijcke
Besit Princes nu eeuwelijcke.
Ghy Coninghin dan uyt-ghelesen
Regneert daer eeuwigh nu ghekroont,
Den stoel hebt ghy naest t’hooghste wesen,
Den hooghsten throon ist daer ghy woont
| |
[pagina 190]
| |
By die fonteyn vol van wellusten
Ghy salichlijck sult eeuwigh rusten.
Nu dan tot u van hier beneden
Princes al onse suchten gaen,
T’onswaert toch uyt die salicheden
Wilt Maghet u ghemercken slaen’
En als ons wordt dit dal ontnomen,
Ons toch tot u laer Laghet komen.
|
|