Cloosterken der gheestelijcke verryssenisse ofte der ontwordentheyt
(1639)–Lucas van Mechelen–
AuteursrechtvrijWijse: Als wy verr’ vanden Palestijn. Oft: Rijst op. Req. 1.T’was eertijdts eens, als tot den Heer
Ghy Maghet ghinght vol minnen brande,
Ten dienst van die ghy minde seer
Van u self doen een offerande,
Dat t’hemelrijck verwondert stont,
Dat ghy soo seer Godts gratie wondt.
Met liefde ghinght ghy reyne Maeght
Tot d’eeuwighe verheven minne,
Die eeuwelijck u had ghejaeght
Te varen sijnen afgrondt inne,
Die eeuwelijck verkoren uyt
V had voor sijne liefste Bruyt.
Die puere Gheesten stonden al
Op u ghelijck verbaest en saghen,
Dat ghy reyn Maghet in dit sal
Soo d’ooghen Godts quamt te behaghen,
Dat ghy met sulcken liefde soet
Ontfanghen wierdt van t’hooghste goedt.
| |
[pagina 176]
| |
Sy riepen al dat ghy moest zijn,
Die Moeder Godts soudt moeten wesen,
Om dat soo seer voor Godts aenschijn
Ghy reyne Maeght waert uyt-ghelesen,
Dat soo seer op u suyver ziel
Des Alderhooghsten liefde viel.
V noemden sy den dagheraet
Der hemelrijcksche klaricheden,
Sy seyden dat ghy Maghet waert
Godt hooghsten Autaer hier beneden,
Den alderpuersten gulden throon
Van Godts rijckheden over-schoon.
Elck hiet u met vreucht menichfout
De Peerle soet van Nazarette,
De stede Godts van fijne goudt,
Den klaren Spieghel sonder smette:
Elck een u duysent prijsen gaf,
Elck sondt u duysent namen af,
Verheven ziel klaer creatuer,
Verkoren duyf, Maeght sonderlinghe,
Wel moechten al die gheesten puer
Met u staen in verwonderinghe,
Dat u Godt in sijns huys besluyt
Dus hoogh verkoor voor sijne Bruyt
Dat u Godt soo seer hadde lief,
Soo grooten sorghe voor u droeghe,
Soo wonderlijck u ziel verhief,
Soo blijden ooghen op u sloeghe;
Dat scheen dat ghy waert d’eenich licht
Daer hy vermaeckte zijn ghesicht.
| |
[pagina 177]
| |
Met sijnen aldersoetsten gheest
Sy vrolijck uwen gheeste voeyde,
Van hem verblijdt met alle feest
Ghy vol wellusten daer op groeyde:
Den kus die sijnen mondt u boot,
Ghenuchten al in hem besloot.
Hy wees u metter handt al-om,
Sijn liefde was tot u volkomen,
T’was alle schoonheydt en rijckdom,
Die van u wiert Princes vernomen:
O schatten groot die ghy vernaemt,
Daer ghy u presenteren quaemt.
Inden wijn-kelder over-diep
Sijns wesens wierdt u ziel verdroncken,
Noyt opder eerdt hy ziel en riep
Soo diep, als ghy daer waert versoncken:
Verslaghen stondt t’heel hemelrijck
Van sulcken jonste wonderlijck.
Hy ded’ u d’opperste voordeel,
Hy wild’ u boven al verhooghen,
Hy wilde dat den hemel heel
De knien voor u soude booghen:
Siet waer ghy quaemt Godts Dienares,
Dat ghy wierdt de opperste Princes.
V Suster siet hy, wel bemindt,
Sijn self hiel hy voor uwen Broeder,
Hy nam u voor Bruydt en voor kindt,
Van sijnen Soon koos hy u Moeder:
O Maeght! o Bruydt! o Duyfken bly!
Wat groot miraeckel Godts waert ghy!
| |
[pagina 178]
| |
Wat ick grondeer, wat ick verdinck,
K’en kan u noyt prijs ghenoech geven,
Wat eer, wat lof dat ick u schinck,
Ghy zijt altijdt noch meer verheven:
Den rechten lof schinckt u alleen,
Die boven u en stelde gheen.
Ghy alderhooghste dan naest Godt
V t’onswaerts keert met uwe gratie,
Die vrolijck staen tot u ghebodt
Ter eeren van u Presentatie:
Ghedinckt dat ghy Godts Moeder zijt,
Die gratie doen dus kondt altijt.
|
|