Cloosterken der gheestelijcke verryssenisse ofte der ontwordentheyt

De Godt-ghenietende, Dat de Ghehoorsaemheyt in t’Cloosterken oock vrolijck ende ootmoedigh vvas.

Wijse: Hierusalem ghy schoone stadt. Oft: Naer dat eens was. Req. 129.

D’bly fondament van het ghesticht

Dat op ghehoorsaemheyt ick bouwde

In t’Cloosterken van d’eeuwigh licht,

D’ootmoedigheydt ick meest betrouwde,

Het was oodtmoedigheyt mijns gheests,

Daer ick verheught in mijnen gronde

In t’Cloosterken des hooghste feests

Naer Godts wil op ghevestight stonde.

In’t leeghste was mijn onderstandt,

My grondelijck ick daer fondeerde,

Daer ick te niet in minnen brandt

In t’Cloosterken te gaen begheerde.

Wat wercken dat ick wercken mocht,

Daer ick den wille Godts voldede,

Die ick in t’Cloosterken volbrocht,

[p. 98]

 

Ootmoedigheydt droegh vrolijck mede.

 

Want om Godt onderdaen te zijn,

 

En in Godts wil te zijn voor-spoedigh,

 

In t’Cloosterken voor Godts aenschijn

 

Sagh ick dat ick moest zijn ootmoedigh.

 

Godts gheest had lief die hooghe deught,

 

D’ootmoedigh hert was zijn welluste,

 

In t’Cloosterken met alle vreught

 

Soecht ick hem daer te gheven ruste.

 

Daerom wast dat ick my kleyn hiel,

 

Om dat die deught groot was te achten,

 

Daer den gheest Godts soo op verviel

 

In t’Cloosterken boven ghedachten.

 

Wat dat ick ded’ Godt aenghenaem,

 

Dat ded’ ick met een neder-vlieten,

 

Om Godt die ick was ghehoorsaem,

 

In t’Cloosterken bly te ghenieten.

 

My wierp ick inden afgrondt diep,

 

Daer ondeught al in wierdt verloren,

 

Daer ick in t’Cloosterken naer liep

 

Den wil van mijnen uytverkoren.

 

Daer quam ick Godt heel mijnen mensch

 

In onderdaenigheydt te schincken

 

My houdende naer s’herten wensch

 

In t’Cloosterken in een versincken.

 

Een manghelinghe wonderbaer

 

Ded’ mijnen niet met Godt gheheele

 

In dat bly Cloosterken voorwaer,

 

Daer’t al voor niet my viel ten deele.

 

Ootmoedigheydt! wat rijck verlies

[p. 99]

 

Was die ghehoorsaemheydt der minnen?

 

Daer mijnen Niet boven verkies

 

In t’Cloosterken al quam te winnen.

 

Gheluckelijck neer booghd’ ick my

 

Onder dat opper-goedt der goeden,

 

Dat in dat Cloosterken soo bly

 

Mijn ziel soo hoogh quam t’overvloeden.