Cloosterken der gheestelijcke verryssenisse ofte der ontwordentheyt

De Godt-ghenietende. Dat haeren vvegh naer t’Cloosterken vvas Minnelijcke verloocheninghe.

Wijse: uoy faut il doncq amour vaincquer. Oft: Waert dat vloeyden uyt mijn ghesichte. Oft: Meynt ghy voorwaer. Req. 36.

Wat straten warent, die ick sagh,
Vol distels, dorens dien dagh

Als ick den wegh der zielen ghinghe,

Als ick in rustender manier
Naer t’Cloosterken vol minne vier

Op-klom door puer verloocheninghe.

In die vertrocken eenicheydt
Wierd’ ick door liefde in-gheleydt

[p. 28]

 

Den wegh, daer ick moest gaen verloren,

 

Daer ick moest alles bloot en vry

 

Tot Godts aenschouwingh sonder my

 

Naert t’Cloosterken des Wesens sporen.

 

Verliesen was daer mijn ghewin,

 

Die baene liep ick vrolijck in,

 

Daer alle dingh my moest ontvallen;

 

Want ick die plaets, maer die ick soecht,

 

In t’Cloosterken verkrijghen moecht,

 

Met te behouwden niet met allen.

 

Vernielt moest ick heel in my zijn,

 

Met al dat ick moecht noemen mijn,

 

Om d’wesentlijck goedt naer te spoeden,

 

Om met diep-grondighen toe-keer

 

Door liefde bloot te jaeghen seer

 

Naer t’Cloosterken der overvloeden.

 

Op eyghendommen gheen en viel

 

Van t’hooghste Wesen mijne ziel,

 

Om tot vereeninghe te komen

 

Van dat soet onghemeten Een,

 

Dat met een bloodt ghemoedt alleen,

 

In t’Cloosterken maer wierdt vernomen.

 

In dien onverbeelden pat

 

Soecht ick met bloodtheydt mijnen schat,

 

K’liet al om Een met Een te wesen,

 

K’ghingh met ontvluchtinghe te werck,

 

K’soecht met een onbedeckt ghemerck

 

In t’Cloosterken den Vytghelesen.

 

Wat onderscheyt dat in my quam,

 

Voor-worpen al die ick vernam,

[p. 29]

 

bevattinghen die ick bevonde

 

Om Godts ghenieten wonderbaer

 

Ontweeck, ontliep ick altegaer:

 

Naer t’Cloosterken, ick maer bloot stonde.

 

K’had een versaecken van al t’gheen,

 

Dat menichvuldigh in my scheen,

 

Om d’eenich Een daer ick naer haeckte.

 

Tot dat ick met een liefde puer

 

Tot dien vondt boven natuer

 

In t’Cloosterken mijns Godts gheraeckte.