Cloosterken der gheestelijcke verryssenisse ofte der ontwordentheyt

[p. 3]

Voor-reden

Dit is goedvvillghen Leser het tvveede Deel van onse Gheestelijcke sanghen, de vvelcke u sullen aen-dienen nieuvve materie, om uyt te trecken den ouden mensch, ende aen te trecken den nieuvven, vviens eyndelijcken vvaerom over-een komt met den voorgaenden vanden Blijden Requiem, als oock den stiel van dichten, ende manier van spreken ende termijnen. Aengaende de dispositie van de materie is hier met vvat veranderinghe ghenomen, ghevoeght zijnde, naer de uytvvendighe vvijsen ende lichaemelijcke Oeffeninghen, door de vvelcke men de volstandigheydt proeft vande ghene, die tot een clooster-leven ontfangen vvorden, die hier Gheestelijck toe-ge-eyghent zijn tot de Oeffeninghe van den invvendighen mensch, bequaem voor alle persoonen; vvant ghelijck vvel ghesproken heeft den H. Dionysius C. eles. Hye. c. I. Het is onmoghelijck dat ons andersins soude lichten den Goddelijcken strael, dan om-lommert met een verscheydentheyt der Heylighe deckselen, ende de reden is seyt S. Thomas I. p. q. I.a. 9. Want Godt voorsiet aen elcke saecke naer den eysch van haere natuere, ende het is natuerlijck aen den mensch, dat hy door sienelijcke saecken gheraecke tot de onsienelijcke; vvant alle onse kennisse oorspronck heeft vande sinnen. Daerom hebbe dese benaemt met den naem van het Cloosterken, om

[p. 4]

dat onder dese allegorie souden bequaemelijck ende met verscheydentheydt bedeelt ende beleydt vvorden Gheestelijcke invvendighe Oeffeninghen, de vvelcke den mensch eyndelijck brenghen tot het besluyt van de Goddelijcke protectie, ende vereeninge met het Goddelijck Wesen, het vvelck dat eenigh Een is, dat al in hem besluyt, ende een minnelijck oversoet Cloosterken, dat niet alleen al in’t ghemeyn, maar oock besonderlijck elcke getrouvve ziele, met een lieffelijcke goedertierentheyt ende goedertieren lieffelijckheyt, in hem beschermt, besorght ende onderhouvvdt.