Cloosterken der gheestelijcke verryssenisse ofte der ontwordentheyt

[p. 2]

Eyghen-dicht tot den H. Gheest.

T’Behoort o Heyligh Gheest, t’betaemt o eevvigh Licht:
Dat ick hier vvederom tot u stier mijn ghesicht:
Dat ick u hier voor d’eerst die zijt d’eevvigh beghinne
Die zijt de Liefde self, in t’Cloosterken beminne,
Dat ghy hier zijt mijn eynd’ ô oorspronck oversoet,
Daer d’vverck dat ick beghin alleen in eynden moet.
Tot u ghift-ghever mildt met meyninghe gheheele
Recht ick dan mijn ghemoedt oock in dit tvveede deele,
Met u bystandt end’ hulp die ghy den kleynen biedt
Tot uvver hooghster eer dit Cloosterken aensiet,
Maeckt dat dit soet ghebouvv soo eyghen vvord’ beschreven
Dat elck vvoordt vvesen mach oprecht gheest ende leven,
Dat naer dees Orden puer, naer desen hooghen staet,
Elck die dit leven leeft verlanghe uyter maet.
Elck door d’invvercken soet van u licht vvord’ ontsteken
VVat moeyte dat het kost, noyt in’t naerstaen t’ontbreken
Voorvvaer t’behoort u toe rijck Godt t’gheen dat ick schrijf
Voldoet daer ick ontbreeck vervult daer ick ontblijf,
Is mijn uyt-spraecke slecht, uvv’ in-spraeck is te achten
Ist duyster dat ick segh, verlicht ghy de ghedachten;
Daer ick my toon te kort, vveest in ghenaede milt
Daer ick den lof uyt-spreeck, den lof in-spreken vvilt:
Vvant ghy den Meester zijt daermen spreeckt t’uvver eeren
Die het uytvvendigh vvoordt invvendelijck moet leeren,
Die in de zielen self, de vvelck’ ghy sticht in deught
moet vrolijck bouvven op dit Cloosterken vol vreught.

Lof alderhooghste goedt

Lof Lieefde vvesen soet.