Schadt-Kist der Liefde
(1632)–Jacob Coenraetsz Mayvogel–
Auteursrechtvrijvoort gebracht in tijt van vrolyckheydt
[pagina 115]
| |
Op de stemme: Coridon die weyd de Schapen.1.
O Ghy vromen singht te samen,
Overluyd hier doch verbreydt
Al der vrouwen eerbaerheyt,
Wilt u vry in’t minst niet schamen
| |
[pagina 116]
| |
Haer te vlechten een krans,
Vry al van wat beter glants.
2.
Als de Goden t’samen vlochten,
Tot haer eer met hert en sin,
Vol van onghetemde min,
Neen dat sijn maer vreemde tochten:
Maer aensiet een reyn ghemoet,
Die de eer schat boven ‘t goet.
3.
Lof en prijs soo moetmen gheven
| |
[pagina 117]
| |
‘T lieve soete vrou gheslacht,
Dat na d’eerbaerheden tracht,
Schoon sy staen in’t jeuchdich leven,
Of in’t groenste van haer tijt,
Niet een bloem en werdt ontvrijt.
4.
Door het vleyen en het strelen,
Dat soo menich ziel beswaert,
Niet als eerbaerheyt en baert,
Hoe de linckers konnen quelen,
Blijven even reyn en kuys,
| |
[pagina 118]
| |
Wachten haer voor quaet ghespuys.
5.
O voorwaer alsulcke vrouwen
Werden over al gheacht,
En tot eere voortghebracht,
Die haer stadich inde trouwe
Draghen sedich nae Godts woordt,
Als een eerbaer hert behoort.
6.
Die al staen sy overladen
Met veel schoonheyt ende glants,
| |
[pagina 119]
| |
Door de eerbaerheyt nochtans,
In het minste haer niet schaden,
Die de eere hebben trout
Ver al boven ‘swereldts goudt.
7.
Die veel kromme slepen-treken
Dickwils komen oock aenboordt,
Listen diemen noyt en hoort,
En veel snoode valsche streken,
Geyl en stout, dat sonder maet
Noch al even eerbaer staet.
| |
[pagina 120]
| |
8.
Siet sy zijn ghelijck de roosen,
Want in eerbaerheyt en deucht
Soeckt de wijsheyt haer gheneucht,
Wijsheyt doe het herte bloosen,
Eerbaerheyt dat is sijn vrient,
Die de hoochste eer verdient.
9.
Haer komt toe de meeste eere,
Eere sijn sy t’samen waert,
Die de eerbaerheyt nae vaert
| |
[pagina 121]
| |
Eere moet met haer vermeeren,
Eere heeft oock alle man,
Wie hem eerbaer houden kan.
10.
Laet vry Venus goden rasen
Met haer schoonheyt eer en staet,
Noch werdt sy van ons ghehaet,
Laet vry al de wereldt blasen
Op de kuysheyt, met afgrijs,
Even wel sy krijcht de prijs.
| |
[pagina 122]
| |
11.
Want de eerbaerheyt verheven
Is in Godes woordt ghegront,
Daerom werdt haer eer ghejont,
Al werdt sy verdruckt in’t leven,
Heel verschoven gants beswaert,
Groote eer is sy doch waert.
12.
Of de lichte Momus sinnen,
Door bedroch en vals ghespuys,
Roepen met een groot ghedruys,
| |
[pagina 123]
| |
Of sy al tot spotten klimmen,
Ende scharssen noch so seer,
D’eerbaerheyt behout de eer.
13.
Verre gaet sy overtreffen,
Lusten van het aerdtsche goet,
Dat den mensch verheughen doet,
Laet ons t’saem met vreucht verheffen,
Een soo heerelijcke daet,
Want s’ een yder mensch aengaet.
| |
[pagina 124]
| |
Niemandt wil doch quaedt besluyten
Hier uyt dit mijn kleyn ghedicht,
Sonder reden van ghewicht,
Dat ick dees en die laet buyten,
Maechden groot van naem en eer,
Vryers ende and’re meer.
15.
Oock het trots gheslacht van Mannen,
Neemt een weynich doch ghedult,
Ghy sult mercken weynich schult,
| |
[pagina 125]
| |
Denckt niet dat ick heb ghebannen
Dese uyt de eerbaerheyt
Neen voorwaer ‘t moet sijn gheseyt:
16.
In het minste noch in’t meeste
Heb ick hier door ‘t vrou gheslacht
‘Tlof alleene toeghebracht,
Maer daer sijn noch kloecker gheesten,
Als een yder siet en hoort
Die het ander brenghen voort,
| |
[pagina 126]
| |
17.
En de staet al van de Maeghen
Stellen, bondich kort en knap,
Op de alderhooghste trap,
Wie sal dan hier komen vraghen,
Ider hoort doch immers wat
Van het ghene datmen schat.
18.
Eer de sijn daerom in’t leven
D’eerbaerheyt ghestadich hout
| |
[pagina 127]
| |
Als of ghy die hadt ghetrout,
Nimmer oyt om te begheven,
Sonder Smaet of sonder spot,
Want aldus behaecht het Godt.
Een eerbaer hert dat op Godt betrout
Acht ick beter dan een wer’lt vol gout.
Godt boven al. |
|