De Noordsche weereld

Vertoond in twee nieuwe, aenmercklijcke, derwaerts gedaene reysen: d'eene, van de heer Martiniere, door Noorweegen, Lapland, Boranday, Siberien, Samojessie, Ys-land, Groenland en Nova-Zembla

XI. Hoofd-stuck.
Aenkoomst des Heeren Martiniere te Varanger in Deensch-Lapland. d'Inwooners verwonderen sigh over deese Aenkomelingen. Vergunnen haer haere Haven, om hun Schip in de selve te moogen verbeeteren.

⁺ TEr gedagter plaets gekoomen zijnde, lieten wy onse Boot neer in Zee. Ondertusschen was 'er niemand onder ons alle, die van dit Gewest, 't welck gantsch rauw en wild sigh vertoonde, eenige d'alderminste kennis had. Onser seven, nevens de Schipper, waeghden sigh, om een kleyn stuck wegs opwaerts te gaen; op dat wy sagen, of wy een bequame Plaets, of eenige Inwooners, welcke ons behulplijck konden zijn, vinden mogten.

⁺ Als wy nu ontrent een halve Mijl voort-gestapt waren, quamen wy in een wel-bewoonde Stadt, hebbende een goede Haven en Legh-plaets. Dese Stad is genoemd Varanger. 't Volck liep met groote hoopen by een; sigh ontsettende, wijlse ons in soodanig een toerusting sagen aenkomen; en bekeecken ons met seer groote verwondering.

⁺ Onse Schipper, die de Noordsche Tael verstond, en oock kon spreecken, bad haer vriendlijck, te willen toelaten, dat wy ons Schip aen Strand brengen, en 't selve daer van de geledeneschade weer verbeteren mogten. Doese nu hoorden, dat wy Kooplieden waren; en dat ons voornemen was, Wal-Russen (van de Françoisen genoemd Cheval Marin, dat is, Zee-Rossen, of Zee-Paerden) te Visschen, soo bodense ons soo wel hare hulp, als hare Haven aen. 't Een en 't ander wierd van ons aengenomen met een groot welgevallen.

⁺ Na dat wy de gedagte Haven besigtigd hadden, keerden wy weer na ons Schip: En wijl wy 't selve noodwendig moesten

+ Martiniere en sommige andere varen aen Land.

+ Komen in de Stad Varanger.

+ d'Inwooners over haer seer verwonderdt zijnde,

+ Vergunnen haer hare Haven, om haer Schip te mogen verbeteren:

[p. 25]

verligten, soo namen wy onsen Ballast (bestaende uyt Sand) daer uyt; nevens eenige Kisten Taback, en sommige Packen Lijnwaed; welcke wy, indien de gelegenheyd voorquam, aen d'Inwooners dagten te verruylen. Na de gedane ontlaeding bragten wy 't gedagte Lijnwaed en de Taback in een niet verr' van 't Strand gelegen Huys; 't welck onse Schipper en de Factoor der Kooplieden soodanigh verseeckerden, dat de Waren daer in genoegsaem veylig konden zijn.