Verzamelde gedichten

[p. 126]

Zelfportret van J.F.

Sterk golvend aschblond haar;
een krachtig voorhoofd boven wenkbrauwbogen,
die borstelig en half verschoten zijn;
veel te gegroefd voor twee en twintig jaar.
de oogen grijs, van een vertroebeld grijs
dat slechts bij oogenblikken
blauwe vonken spat over den grooten neus.
een mond die snel en levendig kan spreken,
vurig verwenschend, scherp van gloed en vrees,
maar die te slordig nog in 't leven heeft gebeten
om met volkomen zekerheid te weten
wat deze angst beduidt,
die zijn gezicht, met de geschonden huid,
wringt in het zenuwtrekken van een zelfgericht.