Verzamelde gedichten

[p. 115]

Tweede voorschrift

Wie kent zichzelf?
ga zitten in een nieuw gewelf
en neem een korte, scherpe stift
die voor de drift en 't vliegend weer
van het gevoel niet aanstonds zwicht;
die wachten kan tot 't vergezicht
en 't donker landschap van de ziel
naar alle zijden openligt
onder het koopren avondlicht.
en als dan vogels zonder tal
zijn neergestreken in uw dal,
ga dan op reis, en laat uw
schaduw achter in de zaal.
vertel geen mensch het doel van uwe reis;
hoevelen onzer zijn al niet bezweken
door 't heilloos en voortijdig spreken
van Londen en Parijs -
vertrek, verdwijn spoorloos naar nieuwe streken.

wees van binnen vuur, van buiten ijs.