Verzamelde gedichten

[p. 40]

De vreemde bloem

...
een steile raadselige bloei,
eenzaam en ongezien -

...
doch later zal,
wellicht na veler jaren val,
in de omarming van een sombren knaap,
den laatsten zoon van een vermoeid geslacht,
een donkre vrouw ontstellen tot den dood -
wijl in zijn oogen, ondoorgrondlijk klaar
een ondoorgrondlijk donker, staat de angst,
waar zich zijn bloed herinnert aan den droom,
waarin een vreemde bloedkoralen bloem
verscheen die zijnen mond beroerde,
diep en lang -