Het boeck der Psalmen. Wt de Hebreische sprake in Nederduitschen dichte

Het Lofsanck der schare der Engelen die den Schaep herderen by nachte verschenen,

uyt het tweede Capittel des Euangel. van S. Lucas, aen het xiiij. vers.

Nae dat den Engel Godes den Schaep herderen ontrent Bethlehem vercondiget hadde de blijde bootschap vande geboorte des Salichmakers Christi Iesu, so verschene terstont daernae een groote schaer der Engelen, die dit heerlijck Lofsang te gelijck songen: Lovende den Heere ende salich achtende het menschelijcke geslachte, overmits de sonderlinge genade ende wonderbaere goetgunsticheyt die de Heere hun gedaen hadde, als dat de eewige Sone Godes, mensche geworden sijnde, den mensche met God hadde versoent, ende met allen voirspoet ende gelucksalichet rijckelijck gesegent.

[p. *]

Ende wort gesongen op de wijse des 80. Psalms.

[1]

14

⁺ INd' hoogste heemlen sy den Heere,
Den hoogsten God', de hoogste eere.
End op der eirden, overvloet,
Van alle vreed end goeden spoet.
Want Gods behagen met der daet,
Nu op der mensschen kindren staet.

+ Eerlicheyt sy Gode in de allerhoogste [hemelen] ende vrede op der eirden: over de menschen een goet behagen.