Het boeck der Psalmen. Wt de Hebreische sprake in Nederduitschen dichte

[p. *]

Het gebet Danielis des Propheten.

Uyt het negende Capittel sijner prophecijen.

Daniel hebbende verstaen dat het eynde der tseventich iaeren der Babylonisscher gevangenisse verschenen was: Doet hier eene openbaere belijdenisse sijner ende des volcx sonden: Biddende Godt dat hy de selve genadichlijck vergeuende, om sijns naems, ende om sijns gesalfden Christi Iesu wille, het volck wil verlossen ende bewaren, waer doir hy oock daernae ontfangt de vercondinge ende bootschap der toecomste Christi ende der eewiger verlossinge aller rechtgeloovigen.

Ende wort gesongen op de wijse des Cij. Psalms.

Vers. 1.

Ten eersten iare Darij des Soins Assueri uyt den geslachte der Meden, welck is een Coninck gestelt geweest over het Coninckrijck der Chaldeen.

2

Ten eersten jare sijns Coninckrijcks, ick Daniel hebben uyt de boecken verstaen het getal der jaren, daer van het woirt des HEEREN was geschiet tot Ieremiam den Prophete: nopende het vervullen der verwoestingen van Ierusalem [te weten] tseventich jaren.

3

Ende ick hebbe mijn aengesicht tot den Heere God gewendet, om my te begeven tot het gebet, ende tot smeeckingen, met vasten inden sack ende inde asschen.

4

Ende ick hebbe gebeden den HEERE mijnen God, ende hebbe my gebiecht, seggende.

[1]

⁺ LIeve Heere God almachtig,
Groot end' vreeslijck, sterck end crachtig,
Die getrouwe t'aller stondt,
Onderhoudest dijn verbondt,
Ende doest genade goedich,
Al den genen

+ Lieve Heere die groote stercke God ende vreeslick, die houdt het verbondt ende genade den genen die hem lief hebben ende sijne geboden onderhouden.

[p. *]

 

die ootmoedich,

 

Dy lief hebben end vertrouwen,

 

Ende dijn geboden houwen.

[2]

5

⁺ Ick bekent, wy hebben waerlijck
Veel gesondicht ende swaerlijck:
Onrecht hebben wy gedaen,
Ende godloosheyt bestaen,
Tegen dy sijnd' opgesteken,
Wederspannich, end geweken
O God boven alle Goden,
Van dijn rechten end geboden.

+ Wy hebben gesondicht, wy hebben onrecht gedaen, wy hebben godlooslick gehandelt, ende zijn wederspannich geweest, ende sijn afgeweken van dijne geboden ende van dijne rechten.

[3]

6

⁺ Nae tgeen dat ons de Propheten,
Dijne Dienaers lieten weten,
Slaend' in dijnen naeme voor,
Gaven wy gantz geen gehoor:
Twas om niet, al wat sy seyden
Onsen Coninck, Overheyden,
Vadren, kindren groot end kleyne,
End' den volck' al int gemeyne.

+ Ende en hebben niet gehoort dijne dienaren de Propheten, wat sy spraken in dijnen name, tot onse Coningen, Vorsten, ende tot onse Vaderen, ende alle tvolc vanden lande.

[4]

7

⁺ Dy komt alleen trecht toe, Heere,
Ons gehoort schand end oneere.
Dies sijn wy te recht beschaemt
Die van Iuda sijn vernaemt:
Die Ierusalem bewonen,
Comstich van Israels Sonen,
Sy sijn verd' oft nageseten,
Hun word niet dan schand verweten.

+ Dy, HEERE, comt recht toe: ende ons, beschaemtheyt des aengesichts, als den huydighen dach [geschiet] den mannen van Iuda ende den inwoonderen van Ierusalem, ende allen den Israeliten die na by ende die verre sijn. In alle de landen daer duse gejaegt hebst om hare overtredinge wille daer mede sy overtreden hebben.

[5]

T'alle landen ende palen,
Daer du ons doest balling dwalen,
Wort ons oneer angedaen
Om de sond van ons begaen.

8

⁺ Heer, te recht valt dese schande,
Op de Heeren vanden Lande,
Op ons Vaders end ons allen,
Die van dy sijn afgevallen.

+ Heer, ons coemt beschaemtheyt des aengesichts toe, onsen Coningen, onsen Vorsten ende onsen Vaderen, die wy tegen dy gesondicht hebben.

[p. *]

 

(1) ***

[6]

9

⁺ Maer noch isser recht genadich,
End barmherticheyt gestadich,
Iae van aflaet overschot,
By den Heer ons trouwen God:
Al ist dat wy wederspoorich
Sijn geweest.10⁺ End ongehoorich,
Sheeren stem ons voorgedraegen,
Hebben inden wint geslagen.

+ By den Heere onsen God sijn [nochtans] ontfermherticheden ende vergevingen, al ist dat wy wederspannich tegen hem geweest sijn.

+ Ende en hebben de stemme des Heeren onses Gods niet gehoort: Om te wandelen in sijne wetten, welcke hy ons heeft voirgestelt doir sijne dienaers de Propheten.

[7]

Grootlijcx hebben wy mishandelt,
Want wy hebben noyt gewandelt
In sijn wet, die hy ons kondt
Self gedaen heeft, doir den mont,
Der Propheten sijner knechten,
Om ons troulijck t'onderrechten.

11

⁺ Heel Israel heeft dijn zeden,
Ende wetten overtreden.

+ Heel Israel hebben dijne wet overtreden, Ende sijn afgeweken om niet te hooren na dijne stemme. Dies is over ons uytgestort desen vloeck ende eedt die geschreven is in de wet Mosis des dienaers Godes, om dat wy tegen hem gesondicht hebben.

[8]

Sy sijn tsamen afgeweken,
Ende hebben na sijn spreken,
Niet gehoort: Daeromme wort
Over ons nu uytgestort
Desen vloeck van God besworen,
Inde wet, die d'uytvercoren
Gods knecht Moses heeft verkondigt,
Mits wy hebben al gesondicht.

[9]

12

⁺ Dies heeft God sijn woirt voldadicht,
Ende met den werck' bestadicht,
Twoirt dat ons sijn Majesteyt,
Van te voren had geseyt,
Dat ons soude wedervaren,
Sonder dat hy soude sparen,
Richters, Heeren, noch Landtstaten,
Overheyt, noch Magistraten.

+ Ende God heeft sijn woirt bestadiget dwelck hy over ons gesproken hadde, ende over onse Richters die ons gerichtet hebben. Als dat hy soude over ons groot ongeluck brengen, alsulcx noyt geschiet is onder den hemel, gelijck als het in Ierusalem gebeurt is.

[10]

Maer hy soud ons oversenden,
Sulcke plagen end ellenden,
Als noyt onder alle tgeen,
Was gesien, dat Son bescheen:
Dwelck nv op dees onse tijden,
Men Ierusalem siet lijden.

[p. *]

13

⁺ Soo't int wetboeck staet geschreven,
Dat ons Moses heeft gegeven.
(2) ***

+ Navolgens dat geschreven is inde Wet Mosis. Alle dit ongeluck is ons overcomen, ende wy en hebben niet gebeden het aengesicht des HEEREN onses Gods, om ons te bekeeren van onse ongerechticheden, ende te betrachten dijne waerheyt.

[11]

Doch om alle dees swaricheyden,
Die ons waren voirbescheyden,
Hebben wy daerom niet meer,
Aengebeden God den Heer,
Om van onse boose daden,
Ons te keeren in sijn paden,
End sijn waerheyt ende trouwe
Aen te mercken met berouwe.

[12]

14

⁺ Daerom heeft sick God vervroeget,
End dit ongluck toegevoeget.
Want de Heere, wat hy doet,
Is altoos oprecht end goet.
Al Gods wercken sijn rechtveirdich:
Maer wy hebben al t'onweirdich,
Sijne stem end woirt verachtet,
End sijn dreygen niet betrachtet.

+ Dies heeft de HEERE vroeg gewaect ouer het ongeluck, ende heeft het over ons gebracht, want de [Heere] onse God is rechtveirdich in alle zijne wercken die hy doet: maer wy en hebben sijne stemme niet gehoort.

[13]

15

⁺ Doch nv Heere God barmhertich,
Die du goedich end trouhertich,
Dijn volck uyt Egipten landt,
Hebst verlost met stercker handt,
Ende grooten naem vercregen
So het nv blijckt t'alle wegen,
Och wy hebben sond' bedreven
End gevoert een godloos leven.

+ Doch nu Heere onse God die du dijn volc uyt Egipten lande gevoert hebst, met een stercke handt, ende hebst dy eenen naem gemaeckt sulcx als heden ten dage [blijct] wy hebben gesondicht, wy hebben godlooslick gehandelt.

[14]

16

⁺ Maer o Heere, ten aenschouwe,
Dijner grechticheyt getrouwe,
Wil genaedlijck dijne straf
Ende toren keeren af,
Van Ierusalem dijn woning:
Welck is, o grootmachtich Coninck,
Den berg van dy uytgelesen,
Dijnes heyligdoms gepresen.

+ HEERE, nae alle dijne gerechticheden, laet dijnen toirne ende dijne verbolgentheyt afgekeert werden van dijne stadt Ierusalem, [welck is] den berg dijnes heyligdoms, Want om onser sonden wille, ende om de ongerechticheden onser vaderen, is Ierusalem ende dijn volck tot smaetheyt geworden allen onsen nagebueren.

[15]

Want om onse sond' mitgaders
Om de sonde van ons Vaders,

[p. *]

 

Die wy hebben tsamen al,

 

Opgehoopt in groot getal,

 

Is nv dijn stadt uytvercoren,

 

End dijn volck, mits dijnen toren:

 

Tot spot end schimp telcker vren,

 

Allen onsen nagebueren.

 

(3) ***

[16]

17

⁺ Doch o Heere, wil nu hooren:
Onser God, neyg doch dijn ooren,
Tot dijns Dienaers droef gebet:
End op sijne smeecken let.
Dat dijn heylsaem aengesichte,
Dijnen heyligdom verlichte
(Dwelck nu ligt verweest) ter eeren
Onses heylants ende Heeren.

+ Ende nu onser God, hoore na het gebet dijns dienaers, ende nae sijne smeeckingen. Ende laet dijn aengesicht lichten over dijnen heyligdom dwelck verwoestet is, om des Heeren wille.

[17]

18

⁺ Neyg dijn oor, God mijner hopen,
Hoor doch: doe dijn oogen open:
Aensie ons verwoesting groot,
Merck op onsen swaren noot:
Aensie eenmael uyt genaden,
Dees stadt, die mits dijn weldaden,
Wort te recht dijn stadt geroemet,
End nae dijnen naem genoemet.

+ Mijn God, neyge dijn oor, ende hoore: open dijne oogen ende sie aen onse verwoestingen, ende de stadt over de welcke dijnen naem genoemt wort. Want wy en storten onse gebeden niet voor dy van wegen onser gerechticheden, maer van wegen dijner barmherticheden die groot zijn.

[18]

Want wy comen hier getreden
Voir dy, Heer, met ons gebeden,
Die wy storten met ootmoet
Niet om onse wercken goet,
Noch ten opsien oft om reden,
Van ons eygen grechticheden,
Maer om dijn ontfermen goedich
Dwelck is groot end overvloedich.

[19]

19

⁺ Hoor dan, Heer, hoor onse kermen,
Wil dy over ons ontfermen:
Heere, wil doch eens verstaen
End ons clachte gade slaen.
Houde dy niet langer stille,
Doe het, Heer, om dijns selfs wille:
Dwijl dit volck end dees stadt mede,
Dijn volck heet, ende dijn woinstede.

+ HEERE, hoore, HEERE sy genadich, Heere, vermercke ende doe het, ende wil niet vertoeuen om dijns selfs wille, O mijn God, want dijnen naem wort genoemt ouer dijne stadt ende ouer dijn volck.