Het boeck der Psalmen. Wt de Hebreische sprake in Nederduitschen dichte

Den Cxlvi. Psalm.

David vermaent eenen yegelijck om God te loven, ende aenmerckende de swackheyt des menschen, verhoogt de macht ende weldadicheyt Godes, so van wegen der scheppinge, als om de onderhoudinge ende beleijdinge aller dingen, maer insonderheyt om syne rechtveirdige regeringe, in syne heylige gemeynte.

Haleluiah. Prijset den Heere.

[1]

1

⁺ LOif mijn siel God van daer boven,
Bied hem Lofsanck prijs end eer:

+ Prijse den HEERE [du] mijne siele.

2

⁺ Want ick wil den Heere loven:
Al mijn leven lanx so

+ Ick sal den HEERE roemen mijn leuen lang: ick sal mijnen God Psalmsingen, so lange als ick in wesen ben.

[p. *]

 

meer,

 

Ia ick wil mijn leven lanck,

 

Prijsen God met lofgesanck.

[2]

3

⁺ Siet toe, dat ghy niet en bouwet
Uwen troost op vorst die leeft:
Noch op geenen mensch vertrouwet,
Die gheen macht om helpen heeft.

+ Vertrouwet niet op vorsten, noch op eenich menschen kindt, inden welcken geen [macht] en is om te verlossen.

4

⁺ Maer als hem den geest gaet af,
Wort weer stof, end gaet int graf.

+ Sijnen geest gaet uyt, ende hy keert wederom tot sijne eirde, ten selven dage vergaen alle sijne schoonste gedancken.

[3]

Daer gaen al sijn schoon gedachten
End aenslagen inden wint.

5

⁺ Salig is die stil kan wachten,
End' hulp aen God Iacobs vint:
End wiens troost end toeverlaet,
Op den Heer alleene staet.

+ Welsalich is hy, wien God Iacobs te hulpe komt, wiens hope op den HEERE sijnen God is.

[4]

6

⁺ God den Heer die doir sijn macht,
Eerde, Zee end hemelrijck,
Al haer inhout, end heyrcracht
Heeft geschapen te gelijck.
Die sijn waerheyt onbevleckt
Inder eewicheyt verstreckt.

+ Die hemel ende eirde gemaeckt heeft, de zee ende al wat daer inne is: die in eewigheit [sijne] waerheit onderhout.

[5]

7

⁺ Hy beschermt die onrecht lijden
End bewaerts' in sijnen schoot:
Hy verleent in dieren tijden,
Dien die honger hebben, broot.
God is die gevangen slaeckt,
End los van haer banden maeckt.
(1) +++

+ Die recht doet den genen die vercort worden, die den hongerigen broot geeft. De HEERE lost de gevangene.

[6]

8

⁺ God verlicht der blinden oogen,
Ende geeft hun haer gesicht,
Die de geen die cromme boogen
Weder overeynde richt.
Seker, God de Heer bemint
Al die oprecht sijn gesint.

+ De HEERE opent [de oogen] den blinden, de HEERE richtet de krommen op, De HEERE heeft de rechtveirdige lief.

[7]

9

⁺ God bewaert de vreemdelingen,

+ De HEERE bewaert de vremdelingen, de HEERE queeckt het weeskindt ende de weduwe op, ende stoot den wech der godloosen om.

[p. *]

 

Ende leydtse met den erm:

 

Laet de weesen niet verdringen,

 

Maer aenveirts' in sijnen scherm.

 

Hy troost weedwen inden rouw,

 

End bewaertse seer getrou.

[8]

Hy vernielt end maeckt te schande
Der godloosen wegen al.

10

⁺ Gods rijck blijft in een en stande,
Want hy eewlijck heerschen sal.
Sion, dijns Gods stercke macht
Duert tot eewigen geslacht.

+ De HEERE sal in eeuwigheyt heerschen als Coninck, O Sion dijn God [blijft van geslacht tot geslachte. HALELVIAH. Prijset den HEERE.