Het boeck der Psalmen. Wt de Hebreische sprake in Nederduitschen dichte
(1591)–Philips van Marnix van Sint Aldegonde–
AuteursrechtvrijDavid verweckende sick selven mitgaders alle creatueren tot Godes lof, verhoogt sijne groote macht ende eerlickheyt, blijckende, so in de scheppinge als in de goetgunsticheyt, die hy tot alle menschen maer insonderheyt tot sijne geloovigen is dragende. | |
1Een lofsanck Davids. | |
[1]
Ga naar margenoot+ ICk love dy mijn Coninck ende Heer,
End wil altijts dy geven prijs end eer.
| |
2
Ga naar margenoot+ End dijnen lof groot maken elcken dach,
Ia eewlijck doen dijns heylgen Naems gewach.
| |
3
Ga naar margenoot+ De Heer is groot end loflijck boven maten,
Geen menschens hert can sijne grootheyt vaten.
| |
[pagina *]
| |
tot eewige geslachten,
Wordst du geroemt Heer, mits dijn groote crachten.
| |
[2] | |
5
Ga naar margenoot+ Dies wil ick steedts behouden in gedacht,
Dijn heerlijckheyt, end Goddelijcke cracht,
Dijn Maiesteyt, end dijn gewelt seer sterck,
Die du getuygst doir menich wonderwerck.
| |
6
Ga naar margenoot+ Laet yeglijck dan, met herten ende monden
Dijn groote cracht end wonderdaet verconden.
Ick wil my oock geheel daertoe begeven,
Dat dijne deucht van my werd hoog verheven.
| |
[3] | |
7
Ga naar margenoot+ Laet allen man vermelden wijs end vroet,
De tuygnis recht van dijn genade zoet:
Een yeglijck sal met lustelijcken sanck,
Dijn grechticheyt lof seggen ende danck.
| |
8
Ga naar margenoot+ God is voirwaer genadig ende goedich.
Mitlijdich, milt, sachtsinnich, end lanckmoedich.
| |
9
Ga naar margenoot+ Sijn goedicheyt, laet sick alomme mercken,
End sijn genaed is over al sijn wercken.
(1) ***
| |
[4] | |
10
Ga naar margenoot+ De wercken, Heer, van dijne stercke handt,
Sijn ons dijns lofs een oircondt ende pandt:
Maer boven al, dijn heylig volck, altijt
Prijst dijnen Naem, sijnd' in dijn gunst verblijt.
| |
11
Ga naar margenoot+ Sy sullen d'eer dijns Coninckrijcx vermelden,
End dijne macht end wonderbaer gewelden.
| |
12
Ga naar margenoot+ Om dijne daet den menschen te vermaren,
End dijns rijx eer, end grootheyt te verclaren.
| |
[5] | |
13
Ga naar margenoot+ Dijn rijck is doch een eewich Coninckrijck:
Dijn heerschappy blijft dueren eewichlijck.
| |
[pagina *]
| |
End recht den mensch die gaet gebuckt end crom.
| |
15
Ga naar margenoot+ All' oogen staen tot dywaerts Heer, verheven,
Dat du hun wilst by tijts haer voetsel geven.
| |
16
Ga naar margenoot+ Du doest dijn handt wijt op, om te versaden
Al watter leeft met gunstige weldaden.
| |
[6] | |
18
Ga naar margenoot+ Hy is na by, al die hem roepen aen,
Die inden geest end waerheyt nae hem staen.
| |
19
Ga naar margenoot+ Al die den Heer een rechte vreese dragen,
Sal hy voldoen haers herten goet behagen.
Hy sal sijn oor tot haere schreyen wenden,
End salse strax verlossen uyt ellenden.
| |
[7] | |
20
Ga naar margenoot+ De Heer bewaert elck een die hem bemint,
Dewijl sijn toirn het godloos volck verslindt:
| |
21
Ga naar margenoot+ Dies sal hem lof wtspreken mijnen mont,
End alle vleesch hem prijsen teewger stont.
|
|