Het boeck der Psalmen. Wt de Hebreische sprake in Nederduitschen dichte

Den Cxliij. Psalm.

Een hertgrondelijck gebedt Davids, Daerinne hy syne swackheyt ende onweirdicheyt bekennende, mitsgaders donrecht dat hem geschiet, ende syne groote benautheyt, Biddet dat God nae syne getrouwicheyt hem wil bewaren, ende in syne wegen onderrichten, ende dat syne vyanden mogen vergaen.

1

Psalm liedt Davids.

[p. *]

[1]

1

⁺ HEer, aenhoor mijn gebet ootmoedich,
End wil my bieden dijn oor spoedich,
Op tsmeecken dat ick dy voirhou,
Verleen my doch een antwoird goedich,
Na dijn gerechticheyt end trou.

+ O HEERE, verhoor mijn gebet, biede de oore tot mijne smeeckingen, mits dijne getrouwicheyt: antwoirde my mits dijne gerechticheyt.

[2]

2

⁺ Wil int gericht, met my, niet treden,
Om dijnen Dienaer t'overreden,
Van dat ick swaerlijck heb misdaen:
Want gheen mensch levend hier beneden
Sal van dy gerechtveirdicht gaen.

+ Ende en trede int gerichte niet met dijnen Dienaer. Want geen leuendig [mensche] en sal voir dy gerechtveirdiget werden.

[3]

3

⁺ Mijn vyandt iaegt my hardt na tleven,
End heeft my neer ter eird gedreven:
Iae oock een diepe duysterniss'
My tot gevangenis gegeven,
Als eenen die gestorven is.

+ Want den vyant heeft mijne siele vervolgt, hy heeft mijn leven ter eirden neder getreden, hy heeft my in duystere [koten] geset, als de gene die overlange doot sijn.

[4]

4

⁺ Daer van is my den geest benouwet,
So dat hy oock bynae wantrouwet,
Mits dat hy nergens troost en vint.
Het hert is binnen my verflouwet,
So dat mijn cracht geheel verswindt.

+ Ende mijnen geest is over my besweken geweest, mijn hert is binnen my verdwelmet.

[5]

5

⁺ Dies haluen keer ick myn gedachten
Om d'oude tijden te betrachten,
Op dat ick dijne daden merck,
End denck by dagen end by nachten,
Aen dijner handen wonder werck.

+ Ick gedencke der dagen van outs her, ick oeffene my in alle dijne daden. Ick koute [by my seluen] van het werck dijner handen.

[6]

6

⁺ In dese mijne sware banden,

+ Ick strecke mijne handen tot dywaert. Mijne ziele is voir dy, gelijck een dorstige eirde. Selah.

[p. *]

 

Streck ick tot dywaert mijne handen.

 

Ick voel in desen harden strijt,

 

Mijn siel naer dy met ijver branden,

 

Als d'aertrijck, dat van droochte splijt.

 

(1) ***

[7]

7

⁺ Och haest dy, wil niet langher wachten,
Oft anders moet my thert versmachten.
Verberg dijn aensicht van my niet,
Oft ick sal korts de gene slachten
Heer, diemen int graf nederschiet.

+ Haeste dy, antwoirde my O HEERE, mijnen geest beswijmt: En verberge dijn aengesichte niet van my, daer doir dat ick den genen gelijck werden soude die ten grave nederdalen.

[8]

8

⁺ Doe my vroech hooren end aenschouwen
Dijn gunst: op dy, staet myn vertrouwen.
Vergun my, Heere, dat ick tref
De rechte baen, die ick moet houwen,
Want ick mijn siel tot dijwaerts hef.

+ Doe my des morgens dijne goetgunstigheit hooren, want ick hebbe op dy vertrout: geef my te kennen, den wech daer inne ick gaen sal, Want ick mijne siele tot dywaerts verheuen hebbe.

[9]

9

⁺ O Heere God, tot wien ick suchte,
Van mijnen vyant (dien ick duchte)
Verloss my doir sijn stercke cracht,
Want ick tot dijn genade vluchte,
End my verlaet op dijne macht.

+ O HEERE, verlosse my van mijne vyanden, want ick berge my onder dy

[10]

10

⁺ Wil mijn verstandt end hert verlichten,
Dat ick mach dijnen wil verrichten:
Du bist mijn God, wil my voortaen
Met dijnen goeden geest vast stichten,
End leyden op een effen baen.

+ Leer my dijn geliefte te doen: want du bist mijn God. dijnen goeden Gheest geleyde my op een effen landt.

[11]

11

⁺ Verquick my tleven lieve Heere,
End maeck my doch gesont, ter eere
Van dijnen Naem hoog ende groot:
Om dijns gerechticheyts wil, keere
Mijn siel uyt allen anxt end noot.

+ O HEERE, maeck my [weder] leuendig, om dijns naems wille: helpe mijne siele uyt der benautheyt, mits dijne gerechtigheyt.

[12]

12

⁺ Wil uyt goetgunsticheyt dy spoeyen,
Om mijnen vyandt uyt te roeyen.
Verderf het volck dat my bevecht,
End mijne siel brengt in vernoeyen,
Want ick ben dijn ootmoedich knecht.

+ Ende nae dijne goetgunstigheyt, verderve mijne vyanden, ende verdoe alle die mijne siele verdrucken: want ick ben dijn dienaer.