Het boeck der Psalmen. Wt de Hebreische sprake in Nederduitschen dichte

Den Cxlij. Psalm.

David synde in eenen kuyl van Saul omringet ende van alle menschen verlaten, bidt God om troost ende behoedenisse, op dat hy sijnen lof inde gemeynte mach grootmaken.

1

Een berichtsliedt Davids. (Ende is) een ghebedt doe hy inden kuyl was.

[1]

2

⁺ ICk roep tot God met mijne stem:
Al mijn gebeden gaen tot hem.

+ Ick schreije tot den HEERE met mijner stemme, ick smeecke den HEERE met mijner stemme.

3

⁺ Ick stort mijn

+ Ick storte mijne redene voir hem uyt, ick verclare voir hem mijne benautheyt.

[p. *]

 

hert in sijnen schoot,

 

Ontdeckend hem al mijnen noot.

[2]

4

⁺ Als my den geest beswijmet werdt,
So dat ick lach in sware smert,
Heer, mijnen weg was dy bekendt,
Du wistst van mijnen anxt het endt.

+ Als mijnen geest over my besweken was, so kendest du mijne wegen. Sy hebben my eenen strick verborgen, op den wech daer ick gaen soude.

[3]

Op mijne wegen wandeld' ick,
Daer leyden sy my eenen strick:

5

⁺ End als ick d'oog alomme keer,
So wilt my niemandt kennen, Heer.

+ Ick keke aende rechterhant ende sach toe, ende niemant en kende my. [allen] toevlucht was my ontbroken, niemant en vraegde nae mijner sielen.

[4]

Hulp ende troost sijn van my veir,
Ick hebbe niemandt die my weir,
Oft die my inden noot bystae,
Noch mijne siele gade slae.

[5]

6

⁺ Maer voir dy, Heer, comt mijn geschrey,
Ick seg, du bist mijn vry geley,
Al mijnen troost, mijn toeverlaet,
Het deel daer op mijn leven staet.

+ O HEERE, Ick hebbe tot dy geschreyt, ic hebbe gesegt, du bist mijn toevlucht [ende] mijn aendeel, in het lant der levendigen.

[6]

7

⁺ Merck op mijn schreyen end gebet,
Ick ben verslagen end ontset.
Loss' my van mijnes vyandts schrick
Die vele stercker is dan ick.

+ Merck vlijtig op mijn geschrey, Want ick ben seer uytgeteirt: Verlosse my van mijne vervolgeren: want sy sijn stercker dan ick

[7]

8

⁺ Verloss' my uyt den kercker swaer,
Op dat ick dijnen Naem verclaer,
End dat de vromen om my staen,
End dese weldaet gade slaen.

+ Treck mijne ziele uyt de gevangenisse, op dat ick dijnen Naeme mach vieren, als de gerechtige vroomsche wijse my sullen omcingelen, om dat du dese weldaet over my gedaen salst hebben.