Het boeck der Psalmen. Wt de Hebreische sprake in Nederduitschen dichte

[p. *]

Den Cxv. Psalm.

De Ghemeynte bidt God dat hyse bewaren wil om zijns naems eer: ende de afgodendienaers verderven: aenwijsende de groote ydelheyt des afgodendiensts, ende vermaent eenen yegelicken tot den gelooue, voegende haer de geloftenissen Godes toe, ende stellende sick om God in desen leven altijt te prijsen.

[1]

1

⁺ NIet ons, niet ons schrijf toe den lof O Heer,
Maer dijnen naem geef alleen prijs end eer,
Om dijner gunst end trouwen.

+ Niet ons, HEERE, niet ons, maer dijnen name geef de eere van wegen dyner gunstiger weldadicheyt, van wegen dijner waerheyt.

2

⁺ Want waerom soud' het volck uyt schimp end spot,
Ons roepen nae, waer is nv haren God,
Daer sy so vast op bouwen?

+ Waeromme souden de Heydenen segghen, Waer is nv haren God?

[2]

3

⁺ Doch onse God woint inden hemel claer,
Hy stiert ende richt nae sijnen wil van daer,
Op d'eirtrijck alle saecken.

+ Voirwaer onse God is inde hemelen, hy doet alles wat hem gelieft.

4

⁺ Maer al wat tvolck voir heylge beelden hout,
Is anders niet dan silver ende gout,
Dat s'menschen handen maken.

+ [Maer] hare beelden sijn silver ende gout, een werck des menschen handen.

[3]

5

⁺ Sy hebben mont, maer geven geen geluyt:
End oogen oock, maer siender gantz niet uyt,
Want sy geen licht en vaten.

+ Sy hebben [eenen] mont, maer en spreken niet: sy hebben oogen, maer en sien niet.

6

⁺ Sy hebben voorts aen elcke sijd' een oor,
Maer in de beyd' en is gantz geen gehoor:
Noch reuk in haer neusgaten.

+ Sy hebben ooren, maer en hooren niet: sy hebben [eenen] neuse, maer en riecken niet.

[4]

7

⁺ Haer handen lam, en tasten toe noch aen,
haer voeten stijf en kunnen nergens gaen:

+ Sy hebben handen, maer en tasten niet: sy hebben voeten maer en wandelen niet: sy en geven geen geluyt doir hare kele.

[p. *]

 

Geen spraeck komt uyt haer kelen.

8

⁺ Al wiese maeckt, oft sijn hoip daer op sticht,
Moet sijn gelijck den God dien hy op richt,
End daer van gantz niet schelen.
***

+ De ghene diese maecken, [moeten] haer gelijck worden, ende een yeghelick die daer op vertrout.

[5]

9

⁺ Maer Israel siet ghy toe dat ghy stelt
V hoip op God, want hy is v gewelt,
U schilt, end scherm alleene.

+ [Du] Israel betrouwe op den HEERE, [want den ghenen die sulcx doen] is hy hare hulpe ende schilt.

10

⁺ Ghy Aarons huys, set v vertrouwen vast
Op God den Heer: hy is in allen last,
U hulp', end anders geene.

+ [Du] huys Aarons betrou op den HEERE [want den genen die sulcx doen] is hy haer hulpe ende haren schilt.

[6]

11

⁺ Ghy al te saem, die God den Heer ontsiet,
Vertrout op hem, hy sal in v verdriet
U scherm end schutting wesen.

+ [Ghy] die den HEERE vreeset, betrouwet op den HEERE, [want den genen die sulcx doen] is hy hare hulpe ende haren schilt.

12

⁺ God heeft op ons genadelick gedacht,
Hy segen' ons, end Israels geslacht,
Met Aarons huys gepresen.

+ De HEERE is onser gedachtig gheweest: hy sal segenen: hy sal het huys Aarons segenen.

[7]

13

⁺ Hy segen' voorts al die van herten reyn
Den Heere vreest, hy sy dan groot oft kleyn,
End geef hem sijne vrede.

+ Hy sal de gene segenen die den HEERE vreesen [samen] de kleyne met de groote.

14

⁺ Hy segen' v met goet geluck end spoet
So lancx so meer in allen overvloet,
End al v kinders mede.

+ De HEERE sal [segen] toeworpen v ende uwen kinderen.

[8]

15

⁺ Voirwaer ick seg' dat ghy gesegent sijt
Van God den Heer, alleen gebenedijt,
Die Hemel schiep end eirde.

+ Ghy sijt gesegent vanden HEERE, die hemel ende aerde gemaeckt heeft.

16

⁺ God heeft hem selfs behouden s'hemels throon
Den mensch gegunt dat hy bouw' end bewoon
Het eirtrijck groot van weirde.

+ De hemelen sijn de hemelen des HEEREN, maer hy heeft het eirtrijck den kinderen der menschen gegeven.

[9]

17

⁺ Tsijn niet de geen die onder s'doodes macht
Ten gravewaerts in stilte sijn gebracht,
Die s'Heeren lof verconden.

+ Niet die doot sijn, sullen den HEERE roemen, noch al de gene die inde stilte nederdalen.

18

⁺ Maer wy die noch betreden t'eirtsche dal,
Wy sullen hier den Heer' God over al
Hoochloven t'eewgen stonden.

+ Maer wy sullen den HEERE loven van nu aen ende tot inder eewicheyt.