Het boeck der Psalmen. Wt de Hebreische sprake in Nederduitschen dichte

Den Cxiiij. Psalm.

De Prophete beschrijft de wonderlijcke macht ende heerlickheyt Godes, inde verlossinge syns volcx uyt Egipten lande, welcke hy bewijst uyt de groote verslegentheyt der creaturen in syne aencomste, ende vermaent de selve creaturen om Gode alle macht prys ende eerlickheyt toe te schryven.

Halelujah loift den HEERE.

[1]

1

⁺ DOe Israel los uyt Egypten quam,

+ Doe Israel uyt Egypten vertrock, [ende] het huys Iacobs van uyt een vremt volck.

[p. *]

 

End van den volck vertoge Iacobs stam,

 

Van lien, die hun vremt waren.

2

⁺ Thuys Iuda wert des Heeren roem end eer,
d'Almachtig self werd' Coninck ende Heer,
Der Israelsche scharen.

+ Iehudah werde sijnen heyligdom, ende Israel sijne heerschinghe.

[2]

3

⁺ De Zee sach toe, ende vlode seer vervaert,
Den vloet Iordaen werdd' oock te ruggewart
Uyt grooter vrees' gedwongen.

+ De zee sach het aen, ende vluchtede, den Iordaen weke achterwaerts.

4

⁺ Men sach tgebergt als Rammen springen op,
Dat heuvels oock van onder tot aen tsop,
Als jonge Lammers sprongen.

+ De bergen sprongen op, als rammen, ende de heuvelen als lammeren.

[3]

5

⁺ Wat hadstu zee, dat du weeckst so bedicht?
Oft du Iordaen, dat du dus inde vlucht,
Van vreesen werdst gedreven?

+ Wat ginck dy over [du] zee dat du wechvlodest? Ende [du] Iordaen dat du achterwaerts wekest?

6

⁺ Ghy Bergen sprongt als Rammen gins end weer,
Ghy heuvels moest van vrees' op ende neer
Als ionge Lammers beven.

+ Ghy bergen sprongt op, als rammen, ende ghy heuvelen als lammeren.

[4]

7

⁺ Du aertrijck beef, end sy van vrees ontstelt
Voor d'aenschijn Gods, end voir sijn sterck gewelt,
Daer yeglijck moet voor schroomen.

+ [Du] aertrijck beke, voir de tegenwoordicheyt des Heeren, voor de tegenwoirdicheyt des Gods Iacobs.

8

⁺ Voir God, segg' ick, dien Iacob vreest end eert,
Die Rotzen hardt in Water-beken keert,
End steen in stercke stroomen.

+ Die de steenrotze in eenen waterpoel verkeert, ende de klippe in wateraderen