Het boeck der Psalmen. Wt de Hebreische sprake in Nederduitschen dichte

Den C. Psalm.

In desen Psalm wort de Gemeynte vermaent om God te loven van wegen syner genadiger verkiesinge, beroepinge ende goetdadicheyt.

1

[Een Psalmliedt] tot dancksegginge.

[1]

⁺ GHy alle die op d'eirtrijck woont,
Singt s'Heeren lof.

+ Schreyet overluyt van vreugden den HEERE, ghy al het eirdtrijck.

2

⁺ Singt ende thoont,
Dat ghy den Heere dient met vreugt,
Komt voorts met v gesanck verheugt.

+ Dienet den HEERE met blijschap comet voir hem met vrolickheyt.

[2]

3

⁺ Weet dat de Heer is God die leeft,
End ons te saem geschapen heeft,
(Daer wy niets hebben toebereyt)
Sijn volck end schapen sijner weyt.

+ Wetet dat de HEERE is God, hy heeft ons gemaeckt, ende wy [en hebben ons selven] niet [gemaeckt die wy syn] sijn volck ende de schaepskudde sijner weyde.

[3]

4

⁺ Gaet dan tot sijne poorten in,

+ Gaet tot sijne poorten in, met dancsegginge, [ende] in sijne voirhoven met lofsang, dancket hem, lovet sijnen name.

[p. *]

 

Hem danckende met blijden sin,

 

End treedt in sijn voirhoven vry,

 

Daer hy van v gepresen sy.

[4]

5

⁺ Want God de Heer is milt end soet,
In eewicheyt blijft sijn gunst goet:
Sijn waerheyt ende trouwe duert
Van stam tot stam gantz onberuert.

+ Want de HEERE is goedich, sijne goetgunsticheit [duert] eewelijck, ende sijne waerheyt van geslachte tot geslachten.