Het boeck der Psalmen. Wt de Hebreische sprake in Nederduitschen dichte

[p. *]

Den xciiij. Psalm.

De Prophete bidt God dat hy wrake doe over de godloosen ende namelijck over de geveynsde hypocriten, die onder den deckmantel der kercke Godes, de alderwreetste sijn: Beschrijft hare boosheyt ende Godslasteringen, straftse van dwaesheyt, wijsende hun Godes voirsienicheyt inde scheppinge ende regeringe der werelt aen, ende troost de vromen van wegen der hulpe ende der beloftenissen des Heeren.

[1]

1

⁺ O Stercke God, o God der wraken,
Rechtveirdich richter aller saken,
Verthoon dy claerlijck end verschijn:

+ O HEERE du God der wraken, du God der wraken, verschijne claerlijck.

2

⁺ Maeck dy om hoog, op dijnen throon:
Du weirelts richter, geef den loon,
Den genen die hooveerdich sijn.

+ Du Richter des eirdrijcks, make dy op: vergelde den hooveirdigen [haeren] loon.

[2]

3

⁺ Hoe lange sullen noch de boosen,
Hoe lange sullen de godloosen
Bedrijven wellust ende vreugt?

+ Hoe lange sullen de godloosen O HEERE, hoe lange sullen de godloosen sick vrolijck maken?

4

⁺ End slaen onnutte woirden uyt?
Ia spreken straf end overluyt,
Beroemend' haer op haer ondeugt?

+ [Hoe lange sullen] alle de boosdoenders [haeren klap] uytslaen, straf spreken ende sick beroemen?

[3]

5

⁺ Sie, Heer, hoe sy dijn volck verdrucken,
Dijn erve rooven ende plucken:
End doen haer alle leedt end smert.

+ O HEERE, sy vernielen dijn volck ende verdrucken dijne erve.

6

⁺ Sy brengen Weedwen in doots last:
Het Weeskint met den vremden gast,
Vermoirden sy uyt een valsch hert.

+ Sy brengen de weduwe ende den vremdeling om hals, ende vermoirden de Weesen.

[4]

7

⁺ End seggen noch: Ons boose wercken

+ Ende seggen: de HEERE en sals niet sien, ende de God Iacobs en sals niet mercken.

[p. *]

 

Sal self de Heere niet eens mercken,

 

God Iacobs slaet daer op geen acht.

8

⁺ Verstaet doch ghy volck bot end blindt
Die ghy sijt dwaes end onbesindt,
Sult ghy niet beter sijn bedacht?

+ Verstaet [dit] ghy onsinnige onder den volcke, ende ghy dwase, wanneer sult ghy wijs worden?

[5]

9

⁺ De gene die plant smenschen ooren,
Soud hy niet selve connen hooren?
De geen die d'oog geschapen heeft,
Soud' hy niet selve connen sien?

+ Die de oore geplant heeft, soude hy [selve] niet hooren? Ende die de ooge gevormet heeft soude hy [selve] niet sien?

10

⁺ Noch straffen, die straft alle lien,
End self den mensche wijsheyt geeft?
***

+ Die de Heydenen tuchtigt, soude hy niet straffen? [ja] die den mensche wetenschap leert?

[6]

11

⁺ De Heere kent der lien gedachten,
End weet dat sy niet sijn te achten,
Dan ydelheyt, onnut end licht.

+ De HEERE kennet des menschen gedachten, als dat sy [enckel] ydelheyt sijn.

12

⁺ Wel salig is die van dy leert,
O Heer, end doir dijn straf bekeert,
Uyt dijne wet wort onderricht.

+ Wel salich is de man die du o HEERE tuchtigest, ende uyt dijne wet onderrichtet.

[7]

13

⁺ Op dat hy vreedsaem end verduldig
In ancxt end lijden menichfuldig,
Verwacht het eynde sijnes drucks,
Dewijl den goddeloosen wort
Den kuyl gehoilt daer hy in stort,
Tot wedergelding sijns gelucks.

+ Dat hy hen selven stille houde voir de dagen des ongelucks, tot dat den godloosen den kuyl werde geholet.

[8]

14

⁺ Want God sal sijn volck niet verstooten,
Noch sijnes heyls sijn erf ontblooten.

+ Want de HEERE en sal sijn volck niet verstooten, noch sijne erve verlaten.

15

⁺ Maer sal bestieren tregiment
Des werelts op den rechten voet,
So dat de vrome van gemoet,
Hem sullen wesen toegewent.

+ Dies sal het gerichte tot rechtveirdicheit werden wedergebrocht, [so dat] hem sullen na volgen alle die oprecht van herten sijn.

[9]

16

⁺ Wie sal met my aen mijner sijden,
Den goddeloosen wederstrijden?
Wie sal den boosen wederstaen?

+ Wie sal voir my opstaen tegen de quaetwillige? Wie sal sick met my stellen tegen de boosdoenders?

17

⁺ Hadd' my de Heere niet ontset
End mijne vyanden belet,
Ick waer voirwaer al stil vergaen.

+ Ten waere dat de HEERE my te hulpe geweest waere, mijn siele soude korts inden stillen onderganck hebben blijven woonen.

[p. *]

[10]

18

⁺ Maer als ick seydde dat mijn voeten
In lijden hadden sneven moeten,
Dijn gunst heeft my vast onderstaeckt.

+ Also ick seyde, mijnen voet heeft gestruyckelt [terstont] heeft my dijne goetgunstigheyt ondersettet O HEERE.

19

⁺ In mijn becommernissen swaer,
End veel gepeynsen wanckelbaer,
Heeft dijnen troost my thert vermaeckt.

+ [Also ick] menigerley achterdencken binnen my seluen [hadde] so hebben dijne vertroostingen mijne siele verquicket [ick dacht.]

[11]

20

⁺ Hoe soude sick met dy verdragen
Den stoel der ongerecht' aenslagen?
Die voir recht, sijnen moetwil doet?

+ Zoude dan den stoel der ongerechticheden, die overlast boven recht verdichtet, sick met dy vergeselschappen?

21

⁺ Sy rotten heymelijck te gaer
Stracx tegen der gerechten schaer,
End dommen het onschuldich bloet.

+ Sy rotten sick tegen de siele des rechtveirdigen, ende verwijsen het onschuldige bloet.

[12]

22

⁺ De Heer is mijnen hoogen toren
Mijn God is mijn rotz uytvercoren.

+ Maer de HEERE is my tot een hoog vertreck, ende mijn God tot eenen rotzesteen mijnes toeverlaets.

23

⁺ Hy sal hun gelden haren loon,
End slaense met haer eygen erg:
De Heer ons God end onsen berg,
Sals' al verslaen uyt sijnen throon.

+ Ende hy sal haere gewelt over hun brengen, ende salse doir haere boosheyt vernielen, de HEERE onse God salse vernielen.