Het boeck der Psalmen. Wt de Hebreische sprake in Nederduitschen dichte

Den xcj. Psalm.

De Prophete stellende sijn vertrouwen, dwelck hy op God gehadt heeft, tot een voirschrift allen godsaligen: verhaelt de groote weldaden, die de gene ontfangen, die haer gantselijck op den Heere verlaten, belovende hun alle voirspoet ende geluck, ende ten laetsten de eewige salicheit.

[1]

1

⁺ WIe in des alderhoogsten scherm,
Sick overgeeft aendachtig,
Rust in de schaedwe

+ Wie inde schuylplaetse des allerhoochsten geseten is, die vernacht inde scheme des almachtigen.

[p. *]

 

van den erm,

 

Des Heeren Gods almachtig.

2

⁺ Ick spreeck tot God, het is op dy,
Dat ick mijn hope bouwe:
Want mijn God ende troost is hy,
Op welcken ick vertrouwe.

+ Ick sal den HEERE seggen [du bist] mijn toeverlaet ende mijne vestinge: mijn God daer ick op vertrouwe.

[2]

3

⁺ Hy sal dy lossen uyt het net,
End tloose jagers garen:
End van de schadelijcke smet
Der pesten wel bewaren.

+ Voirwaer, hy sal dy vanden Iagers stricke [ende] vande schadelijcke peste verlossen.

4

⁺ Sijn wiecken sullen dy omslaen,
Sijn vleugels rontom decken,
End sijne waerheyt van nu aen
Tot eenen schilt verstrecken.

+ Hy sal dy met syne veiren bedecken ende du salt dijn vertreck nemen onder sijne vleugelen, sijne waerheyt sal dy [strecken tot] eenen beukelaer ende schilt.

[3]

5

⁺ So dat du dy niet vreesen salt
Voir yet dat schrickt by nachten,
Noch voir den pijl die dages valt,
End doet den mensch versmachten.

+ Du salt niet vreesen voir tgene dat des nachts schrick aeniaegt [noch] voir den pijl die by dage vliegt.

6

⁺ Noch insgelijcx voir sieckten quaet
Die by den doncker sweven,
Oft plaeg die smiddaegs ommegaet,
End neemt den mensch het leven.

+ [Noch] voir de peste die int duyster swevet [noch] voir de sterfte die by [claeren] middage verderft.

[4]

7

⁺ Of duysent mannen inden loop
Naest dijner sijden bleven,
Met noch tien duysent overhoop,
Dat sal dy niet aenkleven.

+ [Of daer schoon] duysent aen dijner sijde nedervallen, ende thienduysent aen dijne rechterhant: So en sal sy dy niet naecken.

8

⁺ Maer du salt voir dijn oogen sien
De straffe der onvromen:

+ Du salt het slechs met dijnen oogen aenschouwen, ende sien de belooninge der godloosen.

[p. *]

 

End mercken dat de boose lien,

 

Naer wercken loon becomen.

 

***

[5]

9

⁺ Om dat du tot God hebst gesegt,
Dy wil ick, Heer, aenhangen,
End op den hoogsten God gelegt,
Dijn hoip ende dijn verlangen.

+ Want du o HEERE, bist mijn toeverlaet, du hebst den alderhoogsten tot dijn vertreck genomen.

10

⁺ Geen ongeluck noch eenich quaet
En sal dy wedervaren:
Gheen hinder, plage, noch onraet,
En sal dijn huys beswaeren.

+ Geen quaet en sal dy wedervaren, ende geene plage en sal dijner hutte naerderen.

[6]

11

⁺ Want God den Englen heeft gedaen
Bevel van dijnent wegen,
Dat sy dy neerstig gade slaen,
In alle dijne wegen.

+ Want hy beveelt sijnen Engelen van dijnent wegen dat sy dy in alle dijne wegen bewaren.

12

⁺ Sy sullen dy in dijnen noot,
Op haere handen heffen,
Dat dijnen voet sick niet en stoot
Aen steen oft wech oneffen.

+ Sy sullen dy op haere handen heffen, op dat dijnen voet sick aen gheenen steen en stoote.

[7]

13

⁺ Op leeuwen end op addren snel,
Salstu gaen onbeladen,
End leewkens met de draecken fel
Vertreden sonder schaden.

+ Du salt op den leew ende op de adderslange wandelen, du salt het leewken ende den draeck vertreden.

14

⁺ God spreeckt van dy, hy heeft my lief,
Ick wil hem in nootsprame,
Verlossen ende doen gerief,
Want hy kent mijnen name.

+ Dewijle [spreeckt God] hy my lief heeft so wil ick hem verlossen, ick sal hem op een hooge plaetse verheffen, want hy kent mijnen name.

[8]

15

⁺ So saen hy my aenroepen sal,
Wil ick my tsijnwaerts keeren,
End met hem sijn in ongeval,
Hem bystaen end vereeren.

+ [Als] hy my aenroept sal ick hem antwoirden, ick sal met hem in [syn] benautheyt wesen, ick salder hem uyttrecken ende sal hem eeren.

16

⁺ Ick wil met goeden ouderdom
Van jaren hem versaden,
Ick wil hem laten sien cortom,
Mijn heyl vol van genaden.

+ Ick sal hem met lanckheyt der jaren versadigen, ende sal hem mijnen heyl doen aenschouwen.