Het boeck der Psalmen. Wt de Hebreische sprake in Nederduitschen dichte

Den lxxxv. Psalm.

De Prophete stellende Gode voir, het exempel vande vorige verlossinge, bidt hem dat hy syne gemeynte noch voorder wil verlossen, ende verweckende sick selven totten ghehoore des woirts Gods, vertroost de godsaligen, vanwegen, soo, der nakende verlossinge nae den vleesche, als der eewige, die doir Christum inden geest geschieden sal.

1

Voir den Oppersangmeester, Den kinderen Korah. Een Psalmliedt.

[1]

2

⁺ DU hebst dijn liefd', Heer, in voirleden tijt,
End goede gunst, aen dijn landt wijt verstreckt,
End Iacobs stam van slauerny bevrijt.

+ O HEERE du bist dijnen lande [voirtijts] goetwillich geweest, du hebst de gevangenen Iacobs wedergebracht.

3

⁺ Dijns volcks misdaet vergeuen end bedeckt,
End dijnen toirn ontsteken ouer haer,
Hebstu van hun genomen teenegaer.

+ Du hebst de mis daet dijnes volcx vergeuen, du hebst alle hare sonden bedecket. Selah.

4

⁺ O God onss heyls, vergader ons

+ Du hebst dijnen toirne wech genomen, du hebst dijne gramschap opgehouwen dat sy niet en ontstack.

[p. *]

 

doch weer,

 

End laet nu oock dijn gramschap vallen neer.

[2]

5

⁺

+ O God onser saligheyt weder brenge ons [oock nu] ende laet dijne verbolgentheyt [die] over ons [ontsteken is] ophouden.

6

⁺ Soudstu op ons altoos gram wesen Heer?
Soud dijnen toirn aenbranden nacht end dach?

+ Salstu tegen ons eewelijck toirnigen, ende dijne gramschap van geslachte tot geslachte verstrecken?

7

⁺ En wilstu ons dan niet verquicken meer?
Op dat dijn volck in dy vreugt drijven mach?

+ En salstu ons niet wederom in het leven wederbrengen, op dat dijn volc sick in dy verheuge?

8

⁺ Och laet ons eens dijn gunst weer schouwen aen,
Al hebben wy seer grouwelijck misdaen.
End dijn genaed, o Heer, ons mede deyl,
Verleenend' ons dijn hulp end dijnen heyl.

+ O HEERE doe ons dijne goetgunstigheyt aenschouwen, ende verleen ons dijnen heyl.

[3]

9

⁺ Ick wil met vlijt aenhooren wat God segt:
Hy sal sijn volck van vrede spreken aen:
Tot dien hy draegt een gunstigheyt oprecht:
Dies sullen sy van dwaesheyt oock afstaen.

+ Ick sal toehooren wat God de HEERE spreken sal: want hy sal van vrede spreken tot sijn volck, ende tot sijne gunstgenooten, ende sy en sullen niet weder totdwaesheyt keeren.

10

⁺ Voirwaer sijn hulp naeckt dien mensch allermeest,
Die sijnen naem van rechter herten vreest:
Op dat in plaets van lijden allerhandt,
Lof prijs end vreught inneem ons vaderlandt.

+ Voir waer sijne saligheyt is naeby den genen die hem vreesen, op dat in onse landen eerlickheyt woine.

[4]

11

⁺ Genade gaet der waerheyt int gemoet:
Gherechticheyt kust vreed aen haeren mont.

+ Goetgunstigheyt ende waerheyt sullen elckander ontmoeten gerechtigheyt ende vrede sullen elckander kussen.

12

⁺ De waerheyt spruyt uyt d'eird in allen spoet:
Gerechticheyt kijckt uyt den Hemel ront.

+ De waerheyt sal uyt der eirden spruyten, ende de gerechigheyt uyt den Hemel uytsien.

13

⁺ De Heer verleent ons allerhande goet,
Ons landt geeft vrucht in allen overvloet.

+ Oock sal de HEERE allerley goet verleenen, ende ons Landt sal hare vrucht geven.

14

⁺ Voir hem sal gaen gerechticheyt in swanck,
End onverschrickt betreden haeren ganck,

+ Gerechtigheyt sal voir hem wandelen, ende hare treden [vry] op den wech stellen.