Het boeck der Psalmen. Wt de Hebreische sprake in Nederduitschen dichte
(1591)–Philips van Marnix van Sint Aldegonde– Auteursrechtvrij
[pagina *]
| |
David aenroept den Heere in syne verdruckinge, bekennende syne swackheyt, ende de macht ende goedertierentheyt des Heeren, begeirende van hem geholpen ende tot sijns woirts gehoorsaemheyt gebrocht te worden van wegen syner genade ende eerlickheyt, op dat hy getroost ende syne vyanden beschaemt mogen worden. | |
1Een gebedt Davids. | |
[1]
Ga naar margenoot+ O Heer, neyge my dijn ooren,
Om mijn smeecken aen te hooren!
Want ick ben in grooten druck,
Vol ellend end ongeluck.
| |
2
Ga naar margenoot+ Slae mijn siele doch wel gade:
Want ick leef van dijn genade,
Ende dijnen knecht behout,
Mijn God, die op dy vertrout.
| |
[2] | |
3
Ga naar margenoot+ Heer almachtig God gepresen,
Wil my doch genadig wesen:
Want ick, sonder af te staen,
Roep dy gantse dagen aen.
| |
4
Ga naar margenoot+ Wil dan, Heer, in swaere lijden,
Dijnes dienaers siel verblijden,
D'wijl ick mijn hert met aendacht,
Tot dy heffe dach end nacht.
| |
[3] | |
5
Ga naar margenoot+ Want du bist een God goetdadich,
Ontfermhertich end genadich
Van goetgunsticheyt seer groot,
Alsmen dy roept aen in noot.
| |
[pagina *]
| |
Nae dijn ontfermherticheden,
Heere God, wil nemen acht,
Op de stemme mijner klacht.
| |
[4] | |
7
Ga naar margenoot+ Want in tijde van ellende,
Roep ick dy aen, sonder ende,
Om dat du my biedest d'oor,
Ende gevest goet gehoor.
| |
8
Ga naar margenoot+ Heer, geen God en kan doen blijcken,
Dat hy dy sy te gelijcken.
Daer is niemant oock so koen,
Die dijn wercken nae sal doen.
***
| |
[5] | |
9
Ga naar margenoot+ Volckeren van alle landen
Sijnde tschepsel dijner handen,
Sullen dy aenbidden, Heer,
Ende dijnen naem doen eer.
| |
10
Ga naar margenoot+ Want du bist groot ende machtich,
Du doest wonderdaden crachtich.
Ia du bist oock God alleen,
Daer en is doch anders gheen.
| |
[6] | |
11
Ga naar margenoot+ Leer my dijnen wech end seden,
Ick sal in dijn waerheyt treden.
Ende maeck mijn hert bequaem,
Om te vreesen dijnen naem.
| |
12
Ga naar margenoot+ O Heer mijn God, tallen stonden
Wil ick dijnen lof verconden:
Ende met een hert verblijt,
Eeren dijnen naem altijt.
| |
[7] | |
13
Ga naar margenoot+ Want Heer, dijn genade goedich
Blijckt aen my seer overvloedich:
Du hebst my verlost in noot,
Uyt den afgrondt vander doot.
| |
14
Ga naar margenoot+ Tvolck hooveirdich end vermeten,
Tegens my sijnd' opgeseten,
Heeft nae mijne siel gestaen,
Sonder acht op dy te slaen.
| |
[8] | |
[pagina *]
| |
Seer genadich end trouhertich,
Gunstig end niet licht gestoirt,
Maer waerachtig in dijn woirt.
| |
16
Ga naar margenoot+ Keer dy dan tot mijner sijden,
Heb met my doch medelijden:
Stercke dijnen knecht vertsaegt,
Help den sone dijner maegt.
| |
[9] | |
17
Ga naar margenoot+ Wil my eenich teecken ramen
Dat den vyant mach beschamen,
Siende dat my dijne handt
Troostet, end doet onderstant.
|
|