Het boeck der Psalmen. Wt de Hebreische sprake in Nederduitschen dichte
(1591)–Philips van Marnix van Sint Aldegonde– AuteursrechtvrijDavid bidt den Heer om verlossinge, met een vast vertrouwen dat hy mits de genade des Heeren verhoort sal worden, ende onder de af beeldinge sijns rijcks, voirseyt den voirspoet des eewigen Coninckrijcx Christi Iesu, daer voir hy biddet ende beloift danckbaer te wesen. | |
1Voir den Oppersangmeester op Neghinath, Een liedt Davids. | |
[1] | |
[pagina *]
| |
vlijt:
| |
3
Ga naar margenoot+ Want ick na dy, in mijn smerten,
Bang van herten,
Van des eirtrijcks eynde krijt.
| |
[2] | |
4
Ga naar margenoot+ Wil my op een rotse leyden,
Daer t'arbeyden,
Mijner cracht niet toe en baet:
Want du bist mijn hulp vercoren,
Ende toren,
Hoog end sterck, voir die my haet.
| |
5
Ga naar margenoot+ Ick sal, Heer, in rust end vrede,
Mijn woinstede
Houden in dijn hut altoos.
Ende mijnen toevlucht nemen
Tot der schemen
Dijner vleugels, schadeloos.
| |
[3] | |
6
Ga naar margenoot+ Want du hebst doch mijne reden
End gebeden,
O God, gunstich aengehoirt,
End der genen erf gegeven,
Die daer leven
In dijn vreese, nae dijn woirt.
| |
7
Ga naar margenoot+ Dijnen Coninck salstu sparen,
Iaer op iaren,
End verstrecken breet end wijt
Van geslachten tot geslachten
(Mits dijn crachten)
Ia oock eewlijck, synen tijt.
| |
[4] | |
[pagina *]
| |
Voir den Heere menig iaer:
Heer, bereyd trou end genade,
Die van schade,
End van ongluck hem bewaer.
| |
9
Ga naar margenoot+ Ick sal met gesang bequame,
Dijnen name
Seggen lof end eeuwgen danck
Ende daglijcx sonder dralen,
Dy betalen,
Mijn geloften vry end vranck.
|
|