Het boeck der Psalmen. Wt de Hebreische sprake in Nederduitschen dichte

Den lviij. Psalm.

David straft de Hovelingen ende Richters, van wegen haerder ongerechticheyt, argheyt ende hartneckicheyt, dies hy hun inden geest der prophetijen de swaere straffen des Heeren wenschet, ende verhoogt de vreugde ende het welvaren der Godsaligen, tot Godes lof ende eere.

1

Voir den Oppersangmeester om te singen op Altaschet Een gulden liedt Davids.

[1]

2

⁺ IN goeder trouwen ghy Raetslieden,
Ist recht het vonnis dat ghy spreeckt,
Als ghy den vromen dus versteeckt?
D'oirdeelen die by v geschieden,
Ghy Adams kindren, sijn die recht,
Als ghy my valsche schult

+ Maer inder waerheyt ghy [vander] vergaderinge, [is het oock] recht het gene dat ghy spreeckt? ghy menschen kinderen, oirdeelt ghy oock billicheyt?

[p. *]

 

oplegt.

[2]

3

⁺ Doch ghy en brouwt niet in v herte
Dan onrecht ende logentael:
Ghy weegt, ia in een richters schael,
Den armen, overlast met smerte.

+ Vele eer, berocket ghy int herte menigerley onrechte treken: Ghy weget [den volcke] op der eirden, het gewelt uwer handen.

4

⁺ De godloos is gants ongetemt,
Van smoeders buyck, end heel vervremt.

+ De godloose sijn afgeweken vander baermoeder aen, de leugensprekers hebben gedwaelt van smoeders buyck aen.

[3]

De leugengieters gaen al rasen,
End dwalen steedts van smoeders lijff:

5

⁺ Sy sijn van boos vergift schier stijf,
Gelijck een slang dick opgeblasen,
Oft adder die verstopt haer oor,
End neemt haer selven het gehoor:

+ Sy hebben een vergift, gelijck als slangen vergift, gelijck een doove adder die haer oore toestopt.

[4]

6

⁺ Op dat sy des belesers reden,
Niet hoor, al is hy kunstich seer.

+ Op dat sy niet en hoore de stemme des belesers ende des toovenaers in tooverijen wel ervaren wesende.

7

⁺ Verbreek haer scherpe tanden, Heer,
In haere monden vol onvreden.
Breeck ende ruck met vleesch end huyt,
Den leeuwkens haer backtanden uyt.
***

+ O God, verbreke haere tanden in haeren mont, O HEERE, verbreke de backtanden der leewkens.

[5]

8

⁺ End laetse stracx daer henen vlieten
Als water loopend' inde gracht.
Haer pijlen werden sonder cracht,
Gebroken, als sy willen schieten.

+ [Geef] dat sy smilten als water, ende dat sy daer henen dryuen [dat hunder elck een synen boge] spanne, [Maer] dat sijne pijlen sijn als of sy verbroken waeren.

9

⁺ Sy sullen gaen geheel te niet,
Als slecken diemen smilten siet.

+ Dat hy henen gae gelijck een slecke die versmilt. Dat sy gheen Sonne en sien [niet meer dan] de misdracht eener vrouwen.

[6]

Der sonnen licht moet hun ontbreken,
Als eener vrouwen misgeboort.

10

⁺ Eer uwen vleeschpot rechtevoort
Tvier voelt, van doirnen hout ontsteken,
Sal hys' al levend end goets moets,
In toirn uytstormen onverhoets.

+ Aleer uwe vleesch potten des doirnen [viers] gewaer worden, sal hy elck eenen van hun als met eenen storm in toirnigheyt wechnemen gelijck als noch levende.

[p. *]

[7]

11

⁺ Dan sal de vrome sick verblijden,
Als hy verlost uyt sijn verdriet,
De rechte wrake Gods aensiet,
End dat de Godloos comt in lijden.
Dan sal hy baden sijnen voet,
In sgoddeloosen menschen bloet.

+ De gerechtige sal sick verblijden, als hy de wraecke aengesien sal hebben: hy sal sijne voeten inden bloede des godloosen wasschen.

[8]

12

⁺ Dies sal een yeglijck vrolijck spreken:
Noch sietmen dat de vroim ontfangt,
De vrucht daer hem naer heeft verlangt:
Het is voirwaer nv wel gebleken,
Als datter sy een God gewis,
Die richter over d'eirtrijck is.

+ Ende [een yegelijck] mensche sal spreken: voirwaer daer is noch vrucht [te verwachten] voir den gerechtigen: voirwaer daer is een God die op eerden richtet.