Het boeck der Psalmen. Wt de Hebreische sprake in Nederduitschen dichte
(1591)–Philips van Marnix van Sint Aldegonde– AuteursrechtvrijDavid sijnde vande Ziphienen verraden, biddet om verlossinge ende om het verderf der godloosen, met een vast vertrouwen van verhoort te worden, ende voirnemen van God dieshalven te loven. | |
1Voir den Oppersangmeester, om te singen op Neginoth, Een Berichtsliedt Davids. | |
2Doe de Ziphienen quamen ende spraken tot Saul: is David niet by ons verborgen? | |
[1] | |
3
Ga naar margenoot+ VErloss my Heer, in dijnen naem,
Wil mijner uyt genaed ontfermen.
End in mijn recht wil my beschermen,
Doir dijn almachtigheyt heylsaem.
| |
4
Ga naar margenoot+ Hoor mijn gebet end bitter clacht,
End bied my dijn genadig ooren,
Om mijne woirden aen te
| |
[pagina *]
| |
hooren,
End op de self te nemen acht.
| |
[2] | |
5
Ga naar margenoot+ Want vremde tegen my opstaen:
Die vreesslijck sijn ende seer hoogmoedig,
Staen my na tleven seer verwoedig,
Iae sonder acht op God te slaen.
| |
6
Ga naar margenoot+ Nochtans is God mijn helper groot.
De Heer is aen der gener sijde,
Die my in desen swaren strijde,
Vast ondersteunen inden noot.
| |
[3] | |
7
Ga naar margenoot+ Hy sal den volck die my verspiet,
Vergelden tquaet van hun berocket,
Heer, breng dit boos volck end verstocket,
Nae dijne waerheyt gans te niet.
| |
8
Ga naar margenoot+ So sal ik met een vry gemoet
Mijn offerhanden dy aenbieden,
End dijnen naem voir allen lieden,
Hoog roemen, want hy is seer goet.
| |
[4] | |
9
Ga naar margenoot+ D'wijl hy my heeft uyt al onrust,
End anxt verlosset, nae mijn wenschen,
So dat mijn oog siet aen dees menschen,
Die my vervolgen, haeren lust,
|
|