Het boeck der Psalmen. Wt de Hebreische sprake in Nederduitschen dichte

Den xlvj. Psalm.

Een dancksegginge voir die hulpe die God sijner gemeynte bewesen heeft, met een vermaninge tot een vast vertrouwen op God, steunende op sijne wonderbare regeringe ende sonderlinge wercken, in de welcke hy sijne eerlijckheyt over het gantze eirdtrijck bewijset.

1

Een liedt voir den Oppersangmeester, onder de kinderen Korah, om te singen op Halamoth.

[1]

2

⁺ GOd is ons toevlucht t'allen tijde,
Ons sterckt end bystant inden strijde:
Men heeft bevonden inden noot,
Dat sijn ontset is machtig groot

+ God is ons een vertreck ende sterckte, een hulpe in benautheden, seer wel versocht

3

⁺ Dies sal ons geene

+ Daerom en sullen wy niet vreesen, al soude men het eirdrijck versetten, ende dat de geberchten int herte vande zee omstruyckelden.

[p. *]

 

vrees' aencleven,

 

Al soude den eirtbodem beven,

 

End thoog gebergt van bouen neer,

 

Omvallen tot int diepste meer.

[2]

4

⁺ Al souden oock haer waterbaren,
Met storm tot inde locht opvaren,
End dat tgebercht van haer gewelt,
Doir vreese werde gantz ontstelt.

+ Dat hare wateren bruyseden, ende beroert waren ende dat de bergen dauerden, van haere hooge op varen. Selah.

5

⁺ Voirwaer de cleyne waterbeken,
Die in haer tochten stille leken,
Vervreugen Godes schoone stadt,
Des allerhoogsten heylgen schat.

+ De beken van de reuiere, sullen de stadt Godes verheugen, welcke is den heyligdom der woonsteden des alderhoogsten.

[3]

6

⁺ God is int midden van haer binnen:
Dies sal haer geen dinck overwinnen.
Want God is diese self bystaet,
Van smorgens voir den dageraet.

+ God is int midden binnen haer: Sy en sal niet beweeght worden, God salse helpen met den krieck vanden dageraet.

7

⁺ Doe tvolck sick tegen ons beroerde,
End dat het landt geheel rommoerde
De Heer gaf sijnen donderslach,
End d'eirtrijck beefde van ontsach.
***

+ De Heydenen waren beroert, de Coninckrijcken waeren beweegt: hy gaf sijne stemme [van hem] ende het eirtrijck dreef wech.

[4]

8

⁺ Maer God de Heere der heyrscharen,
Is met ons, om ons te bewaren,
God Iacobs is ons vaste borgt,
Daer wij toe wijcken onbesorgt:

+ De HEERE der heyrscharen is met ons, de God Iacobs is ons een hoog vertreck. Selah.

9

⁺ Comt aen om vlijtich te bemercken,
Des Heeren wonderbare wercken,
Hoe woest hy d'eirtrijck heeft gemaeckt,
End tvruchtbaer landt gantz bloot end naeckt.

+ Comt, siet aen, de wercken des HEEREN, wat voor verwoestingen hy op het eirtrijck aengerichtet heeft.

[p. *]

[5]

10

⁺ Die tbloedig orlog kan doen swichten,
Met vreed aen s'eirtrijcx eynd te stichten.
De spiessen breeckt, den bogh' ontspant,
End wagens metten vier verbrant.

+ Hy die oirlogen doet ophouden, tot aen het eynde des eirdrijcks. Hy verbreeckt den boge, ende slaet de spiesse ontwee, hy verbrant de wagens met den viere.

11

⁺ Laet af, spreeckt hy, ontfangt mijn leere,
End weet dat ick ben God de Heere,
Die hoog verheven werden sal,
Verr' over tlandt end volckren al.

+ Laet af [spreeckt hy] ende wetet dat ick God [ben] Ick sal onder de Heydenen verheuen worden, Ick sal op het eirdrijck hoog verheuen worden.

[6]

12

⁺ Voirwaer de Heere der heyrcrachten,
Is met ons om op ons te wachten.
God Iacobs is ons borgt wel vast,
Die ons verlost uyt allen last.

+ De HEERE der heyrscharen is met ons, God Iacobs is ons een hoog vertreck. Selah.