Het boeck der Psalmen. Wt de Hebreische sprake in Nederduitschen dichte

Den xlv. Psalm.

Een uytnemende heerlijcke prophetije, op de wijse van een bruylofts liedt gemaeckt, aengaende de schoonheyt, macht, cierlijckheyt ende Conincklijcke Maiesteyt Christi Iesu, des eenigen Conincx, bruydegoms ende Overhoofts der Gemeynte, mitgaders oock de uytnemende schoonheyt der algemeyne kercke Godes, ende haer houwelijck met Christo, van wien alle genaden ende gaven seer rijckelijck over haer sijn afvloeyende, met welcke alle geloovigen verciert worden, tot des Heeren loff ende grootmakinge.

1

Een berichtsliedt voir den Oppersangmmeester [om te singen] op Schoschannim, onder den kinderen Korah, ende is een Liedt van liefden.

[1]

2

⁺ MYn hert stort uyt seer treflijck goede

+ Mijn hert stort een goede rede uyt, ick spreke mijne gedichten van den Coninck, mijne tonge [is als] eens rasschen schrijuers griffie

[p. *]

 

reden:

 

Want op het stuck van sConincks heerlijckheden,

 

Vloeyt my de tong met dichten aerdich wel,

 

End als de pen eens schrijvers dapper snel.

3

⁺ Du bist de schoonst uyt smenschen stam gesproten,
End met genaed, is dijnen mont begoten,
Om dat dy God tot eenen eeuwgen tijdt,
Gesegent heeft end hoog gebenedijt.

+ Du bist schoon bouen [alle] menschen kinderen: genade is in dijne lippen uytgestort: daeromme dat God dy geseigent heeft in eewigheyt.

[2]

4

⁺ Gord rustig op dijn sweirt, aen dijner sijden,
Du stercke helt onwinbaer in het strijden:
Dijn heerlijck sweirt, twelck aenwijst int gelaet,
Dijn Maiesteyt end Conincklijck cieraet

+ Gorde dijn sweirt op, aen dijner sijden, du stercke [helt,] welck is dijne eerlijckheyt enende dijn cieraet

5

⁺ Treed in dijn rijck, end heerschappy voirspoedig:
Rijd op end men den wagen seer sachtmoedig
Der waerheyt trou, end der gerechtheyt koen,
So sal dijn handt groot wonderwercken doen,

+ Ende sy voirspoedig in dijne heerlickheyt: Rijde op het woirt der waerheyt ende sachtmoedigheyt ende gerechtigheyt, ende dijne rechterhandt sal dy vreeselijcke dingen leeren.

[3]

6

⁺ Dijn pijlen snel, sijn scherp om doir te rucken
Des vyandts hert, du salst hem onderdrucken:
Want alle tvolck dat dy doet wederstant,

+ Dijne pijlen sijn scherp, [om] in het herte des Conincx vyanden [te schieten] dies sullen volckeren onder dy vallen.

[p. *]

 

Sal vallen om, stracx onder dijne handt.

7

⁺ Dies sal, O God, oock dijnen throon beclijven
In eewicheyt, end sonder eynde blijuen:
Al dijn gebiet, end dijnen Conincx staf,
Bestaet in recht, in billickheyt, end straf.

+ O God, dijnen Throon duert eewigh ende gestadelijck, den staf dijns Coninckrijcx is eenen staf der billickheyt.

[4]

8

⁺ Du hebst t'recht lief, end houtst het seer in weirden,
Du hatest oock de godloosheyt op eirden:
Dies heeft dy, God, dijn God met oly blij,
Veel meer gesalft, dan dijn gesellen vrij.

+ Du hebst de gerechtigheyt lief, ende hatest de godloosheyt: daeromme heeft dy, God, dijn God gesaluet met vreugden olye, bouen dijne mit genooten.

9

⁺ Dijn cleeding geeft een locht aen alle sijen,
Als enckel Myrrh, end goede specerijen:
Al waer du treedst uyt dijn huys van yvoor,
Daer elck, verheugt, met lofgesanck, dijn oor.
***

+ Alle dijne cleederen sijn [enckel] Myrrhe, Aloe, ende Cassia, [also du tredest] uyt de yvoire Paleysen, van waer sy dy vervreugen.

[5]

10

⁺ Men mach aldaer oock onder dijn staet vrouwen,
Seer fray verciert, veel Conincx dochters schouwen:
Daer dijne bruyt aen dijne rechter handt,
In louter gout, sit inden hoochsten standt.

+ Coningen dochteren staen onder dijne staet vrouwen, de bruyt is aen dijne rechterhant in louter gout van Ophir.

11

⁺ Nu dochter hoor, schoon boven alle schoone,
Sie, neyg dijn oor, end metter daet betoone,
Dat dy dijns volcx voortaen niet meer en heugt,
Noch en gedenckt, des huys van dijner ieugt.

+ Hoor dochter ende sie toe: ende neyge dijn oor, ende vergete dijn volck ende dijns vaders huys:

[6]

12

⁺ Den Coninck sal seer vierich sijn bevangen
Van dijner schoont: hem sal nae dy verlangen:
Want hy alleen is nu voortaen dijn Heer,
Dies nijg' voir hem, end bied hem dienst end eer.

+ So sal de Coninck, dijner schoonheyt lusten, want hy is dijn Heere, buyge dy voir hem neder.

13

⁺ Het volck van Tyr sal mette rijcxte Heeren,
Dy bidden aen, end met geschenck vereeren.

+ Ende de dochter van Tyrus, ende de rijckste des volcx sullen dijn aengesicht met geschenck vereeren.

14

⁺ De dochter reyn des Conincx heeft haer cleet
Vol cierlijcheyts met fijn gout toegereet.

+ De dochter des Conincks, is met aller eerlijckheyt inwendich [toegerust] haere kleedinge is van goude borduerstickselen.

[7]

15

⁺ End wort voor d'oog des Conincx hares Heeren,
So ingebracht, met schoon gestickte cleeren,

+ Sy sal den Coninck toegevoert worden in [cleederen van] stickselwerck: de ionge dochteren, haere mitgespelen, die achter haer comen, sullen dy toegevoeret worden.

[p. *]

 

Met eenen sleyp van maegden schoon end kuys,

 

Die dy ten dienst gehaelt sijn uyt den huys.

16

⁺ Men salse dy met groote vreugt toevueren,
In vrolijckheyt, end verr' van alle trueren,
End sullen gaen aldus in sConincx hof,
Met schoon cieraet, tot dijns naems eer end lof.

+ Sy sullen met menigerley blijschap ende vrolijckheyt gebracht worden, sy sullen tot in sConincx paleys comen.

[8]

17

⁺ De plaets al waer dijn ouders sijn verleden,
Die sullen voorts dijn sonen self betreden,
End du salst hun des eirtrijcx erf geheel,
Als Vorsten, elck bestellen sijn gedeel.

+ Dijne kinderen sullen inde plaetse dijner voirvaderen wesen, du saltse tot Vorsten stellen ouer het gantsche aertrijck.

18

⁺ Dijns naemes lof wil ick vry allen Heyden,
Van d'een geslacht tot d'ander verr' uytbreyden:
Dies sullen dy altoos end immermeer,
De volcken al toeschrijven prijs end eer.

+ Ick sal dijnen name vermelden, van elck geslachte tot geslachte: Daeromme sullen dy de volckeren loven eewelijck ende altoos.