Het boeck der Psalmen. Wt de Hebreische sprake in Nederduitschen dichte

Den xxxiiij. Psalm.

David sijnde van een dootlijcke gevaerlijckheyt wonderbaerlijck verlost vermaent alle geloovigen, nae sijn voirschrift, God te loven ende op hem te vertrouwen. Leerende dat het rechte middel van wel salich te wesen, is God te vreesen, welcke alle dingen bestierende, de goddeloosen verdelget, ende de godsaligen bewaert.

[p. *]

1

Een liedt Davids, doe hy sijn gelaet verandert hadde, inde tegenwoirdicheyt van Abimelech, die hem verdreef, ende hy ginck wech.

[1]

2

⁺ ICk wil God onsen Heer,
Hooch loven t'alle tijd' end stond',
End eewich voeren inden mont,
Al sijnen lof end eer.

+ Aleph. Ick sal den HEERE loven tot allen tijde, sijnen lof [sal] gestadichlijck in mijnen mont [wesen.]

3

⁺ Mijn siele sy verheught,
In God, end roem' haer van geluck:
Dat doch d'ootmoedig' inden druck,
Sulcx hooren mach met vreugt.

+ Beth. Mijne siele roeme sick op den HEERE, dat het de sachtmoedige hooren [mogen] ende verblijdet worden.

[2]

4

⁺ Comt voorts dan al te saem,
End maeckt den Heere groot met my:
Laet ons te gaer met herten bly,
Verhoogen sijnen naem.

+ Gimel. Maecket den HEERE groot met my, ende laet ons [al] te saemen sijnen naeme hoog verheffen.

5

⁺ Ick heb den Heer gesocht
In noot, end hy heeft my verhoort:
Hy heeft my van nu rechte voort,
Uyt mijne vrees' gebrocht.

+ Daleth. Ick hebbe den HEERE gesocht, ende hy heeft my geantwoirdet, ende heeft my uyt alle mijne vreesen verlosset.

[3]

6

⁺ Dies sal het volck versaemt,
Op hem sien, ende wacker aen

+ He. Vau. Sy sullen op hem sien ende toeloopen ende haere aengesichten en sullen niet beschaemet sijn.

[p. *]

 

Toeloopen, end van hem niet gaen,

 

Met t'aengesicht beschaemt.

7

⁺ Want dese, dencken sy,
Riep God aen, als hy was beswaert:
Die hem verhoort heeft end bewaert
Van alle commer vry.
(1) ***

+ Zain. Dese bedrucket [synde] heeft geroepen, ende de HEERE heeft hem verhoort, ende heeft hem behouden uyt alle sijne benautheden.

[4]

8

⁺ Der Englen sterck heyrschaer,
Slaet sijnen leger rontom dien,
Die Gods des Heeren naem ontsien,
End losts' uyt alle vaer.

+ Heth. Den Engel des HEEREN slaet sijnen leger, rontom de gene die hem vreesen, ende hy verlostse.

9

⁺ So smaeckt dan end aenschout,
Hoe goedertieren de Heer is:
Wel salich is de man gewis,
Die vast op hem vertrout.

+ Teth. Smaecket ende siet dat de HEERE goedig is: Welsalich is de man die sick op hem verlaetet.

[5]

10

⁺ Vreest God, ghy lieden al,
Die heylig sijt end recht van geest:
Weet dat de gene die hem vreest,
Geen dinck ontbreken sal.

+ jod. Vreeset God, ghy sijne heyligen: want den genen die hem vreesen, en ontbreeckt niets.

11

⁺ Men siet den leew verwoet,
Wel lijden honger end gebreck:
Maer wie tot God neemt sijn vertreck,
Dien ontbreeckt doch geen goet.

+ Caph. De ionge leeuwen, hebben [wel] armoede ende honger, maer die den HEERE soecken, en sijn in geen gebreck van goet.

[6]

12

⁺ Comt kinders ende hoort,
Ick sal v geven goede leer,
End wijsen, hoe ghy God den Heer
Sult vreesen na sijn woort.

+ Lamed. Comt kinderen hoort nae my, ick sal v de vreese des HEEREN leeren.

13

⁺ Wie is de mensch dien lust,
Al hier te leuen langen tijt?
Van ongeluck end sorg bevrijt,
In voirspoet ende rust?

+ Mem. Wie is de man die lust heeft om leven, die geerne lang leven hadde om goede dagen te sien?

[7]

14

⁺ Bewaer dijn tonge doch,
Dat sy geen achterclap en doe:
Wacht dijne lippen oock daertoe,
Van leugen end bedroch.

+ Nun. Bewaer dijne tonge vanden boose, ende dijne lippen van bedriegelijck te spreken.

15

⁺ Wijck van tboos' af: doe wel,
Soeck vreed end vlijtich daer na tracht:

+ Samech. Wijck af vanden boose, ende doe goet: soeck vrede, ende volgse nae.

[p. *]

16

⁺ Gods oog neemt op de vromen acht,
Sijn oor verhoorts' oock snel.
(2) ***

+ Haajin. De oogen des HEEREN [sijn] over de gerechtige, ende sijne ooren [staen open] over haer geschrey.

[8]

17

⁺ Maer sHeeren aensicht gram,
Is op de gene die doen boos,
Op dat hy make nameloos,
Op deirtrijck haren stam.

+ Phe. Het [gramme] aengesicht des HEERN is op de gene die quaet doeu, om haere geheugenisse van den eirtbodem uyt te roeden.

18

⁺ Doch die eens aengetast
Van Gods handt, schreyen weer tot hem,
De Heer verhoort stracx haere stem,
End helpts' uyt allen last.

+ Tsadi. [Maer] schreyen sy, de HEERE verhoortse, ende verlostse uyt alle haere benautheden.

[9]

19

⁺ De Heer is allernaest
Dien thert bedruckt is allermeest:
End die verslagen sijn van geest,
Verlost hy inder haest.

+ Koph. De HEERE is naeby den genen die gebroken van herten [sijn] ende behoudet de gene die verslagen sijn van geest.

20

⁺ Die oprecht is end vroim,
Krijgt menigen seer harden stoot,
Maer God verlost hem uyt den noot,
Al wat hem overkoim.

+ Resch. De vrome heeft vele quade [aenstooten] doch de HEERE verlost hem uyt allen dien.

[10]

21

⁺ Hy hoedt alsulcken man,
Al sijn gebeenten groot end cleen,
So naeu, dat haerder oock niet een,
Gebroken werden kan.

+ Schin. Hy bewaert alle sijne gebeenten, so dat derselven geen gebroken en wort.

22

⁺ Men siet dat een misdaet,
De goddeloose self noch doot:
End wie de vroim uyt haet verstoot,
Doir eygen schult vergaet.

+ Tau. De boosheyt brengt [noch] den godloosen [selve] ter doot, ende die den gerechtigen haeten, vergaen doir haere schult.

[11]

23

⁺ Altoos verlost de Heer,
Sijn dienaers, end die op hem staen,
Met vast vertrouwen, en vergaen
Int ordeel nemmermeer.

+ De HEERE verlost de siele sijner dienaren: Ende alle die sick op hem verlaten, en sullen niet [als] schuldige verloren gaen.