Het boeck der Psalmen. Wt de Hebreische sprake in Nederduitschen dichte

Den xxvj. Psalm.

David sijnde van sijne vyanden vervolget, neemt sijnen toevlucht tot God den Richter: bewijst sijne oprechticheyt ende onschult. Ende biddet dieshalven om verlost te worden van sijne verdruckinge, ende om der godloosen nakende straffe te ontgaen, op dat hy des Heeren naem inden Tempel, den voirbeelde Christi, mach loven.

[Een liedt] Davids.

[1]

⁺ O Heere, doe my recht,
Want ick mijn wegen slecht,
Bewandel' met een vroim gemoet,
Op God staet mijn vertrouwen:
Hy sal my so vast houwen,
Dat my niet struycklen sal den voet.

+ Doe my recht HEERE, want ick wandele in mijne vromicheyt, ende betrouwe op den HEERE, ick en sal niet struyckelen.

[2]

2

⁺ Heer, ondergronde my,
End ondertaste vry,
Of ick met valscheyt ommegae.
Bekoir, Heer, end betrachte,
Mijn hert end mijn gedachte,
End mijne nieren gade slae.

+ Ondergronde my, HEERE, ende bekore my: louter mijne nieren ende mijn herte.

[3]

3

⁺ Want dijn gunst end genaed,
My vast voir oogen staet,
End blijft my altijts int gesicht.
Ick hebbe mijnen handel,
End allen mijnen wandel,
Nae dijne waerheyt scherp gericht.

+ Want dijne goetgunstigheyt is voir mijne oogen, ende ick hebbe in dijne waerheyt gewandelt.

[p. *]

[4]

4

⁺ Ick hebbe noyt geleeft
Met tvolck dat hem begeeft,
Tot leugentael end valschen schijn.
End hebbe noyt getreden
Met lien, die in haer reden
Bedeckt end dobbelhertig sijn.

+ Ick en hebbe met geene ydele menschen verkeert, ende en ben met den bedeckt-hertigen niet omgegaen.

[5]

5

⁺ Ia ick heb eenen haet
Van al tgeselschap quaet,
Dat slechts nae boose rancken tracht:
End wil gantz niet verkeeren,
Met tvolck dat Gods des Heeren
Geboden schendelijck veracht.
***

+ Ick hate de vergaderinge der boosdoenders, ende en blijve niet sitten by den godloosen.

[6]

6

⁺ Ick wasch mijn handen reyn
Heer, inde schoon fonteyn,
Van onschult suyver ende claer:
End wil so comen treden,
Met offers end gebeden,
Om dijnen heyligen autaer.

+ Ick wassche mijne handen in onschult, ende trede rondom dijnen autaer, HEERE.

[7]

7

⁺ Op dat ick mach, verblijt
Doen luyden verr' end wijt,
Dijn deugt, met stem van lof end danck:
End al dijn wonderwercken,
Die alle man mach mercken,
Vertellen in mijn lofgesanck.

+ Om de stemme der dancksegginge te doen luyden, ende alle dijne wonderwercken te vertellen.

[8]

8

⁺ Ick heb van herten lief,
Dijns heylgen huys gerief:
Daer du dy aen ons openbaerst.
End houd' van grooter weirden
Dijn woonstat hier op eirden,
Daer du dijn heerlickheyt verklaerst.

+ HEERE, ick hebbe de woninge dijns huys lief, ende de plaetse der woinstede dijner eerlijckheyt.

[9]

9

⁺ Heer, laet doch inden loop,
Der sondaers, metten hoop,
Mijn siel niet werden opgeraept:
Gedoog niet dat mijn leven,
Met lien die haer begeven,
Tot bloetvergieten, werd betraept.

+ Raep mijne siele met den sondaren niet op, noch mijn leuen met de bloetvergietende menschen.

[10]

10

⁺ Der welcker schalcke handt,
Na quade perten brant,
Die hun het hert altijt bedenckt.

+ In welcker handen [steeckt] argelist, ende welcker rechterhant is vol geschencken.

[p. *]

 

End haer vuyst wort bestreken,

 

End d'oogen uytgesteken,

 

Met giften, die elck een hun schenckt.

[11]

11

⁺ Maer ick wil my altoos
Afhouden van het boos,
End steets met vroimheyt ommegaen.
Verloss my vanden quade,
O Heer, doe my genade,
End neem my in dijn schutting aen.

+ Maer ick wandele in mijne vromigheyt: verlosse my, ende sy my genadig.

[12]

12

⁺ Dewijl mijn voeten staen
Wel vast op d'effen baen,
Versekert end uyt allen noot,
So wil ick God den Heere,
Oock bieden lof end eere,
In svolcks vergaderingen groot.

+ Mijnen voet staet op de effene baen, ick sal den HEERE louen in [de] vergaderingen.