Het boeck der Psalmen. Wt de Hebreische sprake in Nederduitschen dichte

Den xxiij. Psalm.

Dauid bekennende God voir sijnen Herder, ende sick selven voir een schaep Godes, roemt de gelucksaligheyt der genen die sick van God laten regeren: Ende versekert sick voir den toecomenden tijt, van s'Heeren goetgunstigheyt ende genade in Christo, welcke is den rechten Tempel ende huys Godes, door wien dese genaede op hem is afvloyende.

Een Psalmliedt Dauids.

[1]

1

⁺ DE Heer is self mijn Herder, die my

+ De HEERE is mijn Herder, my en sal niet ontbreken.

[p. *]

 

hoedet:

 

My ontbreeckt niet, ick wort van hem gevoedet.

2

⁺ Hy legert my, op schoon begraesde weyden,
End sal my voorts aent stille water leyden.

+ Hy legert my op graesige koyen, hy geleyt my lancx stilloopende wateren.

3

⁺ Hy stelt mijn siel gerust: end uyt genaden,
Om sijns naems wil voert my op rechte paden.

+ Hy stelt mijne ziele gerust: hy voert my op rechte heerbaenen, om sijns naems wille.

[2]

4

⁺ Dies vreesd' ick niet, al moest ick daer beneden,
Int doncker dal van sdoodes schaedwe treden:
Want du by my bist altoos Heer genadich.
Dijn roed end staf vertroosten my gestadich.

+ Al wandelde ick oock int dal der schaduwe des doots, ick vreesde geen quaet: want du bist met my: dijn roede ende dijnen staf, die troosten my.

5

⁺ Du salst voir my de tafel reede houwen,
Vast onder d'oog, van dien die my benouwen.

+ Du salt de tafel voir my bereyden in tegenwoordigheyt der genen die my benouwen. Du saluest mijn hooft met [goede] salve, mijnen beker is ouervloeyende.

[3]

Du salst my thooft met goede salf begieten,
End mijnen kroes vol drancks doen overvlieten.

6

⁺ Het gae soot wil: my sal altoos aencleuen
Genaed' end gunst, so lang als ick sal leven:
End tlustich huys des Heeren hoog gepresen,
Sal eewelijck, mijn vaste woonstadt wesen.

+ In allen gevalle, goedertierenheyt ende goetgunstigheyt sullen my volgen, alle de dagen mijns levens: ende ick sal woinen int huys des HEEREN, voir eenen langduerigen tijt.