Het boeck der Psalmen. Wt de Hebreische sprake in Nederduitschen dichte
(1591)–Philips van Marnix van Sint Aldegonde– AuteursrechtvrijDavid beclagende de swaerheyt sijner verdruckingen, bevestight sijn gelooue op de aenmerckinge des goddelijcken aerts ende der ervaringe, dies hy God voir sijn, ende sijns volcx welvaren biddet. | |
1Een Psalmliedt Davids, doe hy voir Absalon sijnen sone wech vlode. | |
[1] | |
[pagina *]
| |
lijden:
Hoe crachtig is den hoop,
Hoe noest is het gheloop
Der geen die my bestrijden!
| |
3
Ga naar margenoot+ Veel seggen met verwijt,
Tis immers nu ter tijt
Ten eynd met hem gekomen.
Sijn ziel en heeft nv meer
Geen hulp aen Godt den Heer:
Dien troost is hem benomen.
| |
[2] | |
4
Ga naar margenoot+ Doch bistu mijnen schilt
O Heer: dijn goetheyt milt
Heeft altijts op my d'ooge.
Du bist mijn eer end lof,
Die my thooft wt den stoff
Richst op, end hefst om hooge.
| |
5
Ga naar margenoot+ Ick heb noch andermael,
Mijn stem in smert end quael,
Den Heere voirgedragen:
End altijt heeft my God
Van uyt sijn heylig slot,
Geantwoirt na behagen.
| |
[3] | |
[pagina *]
| |
End sonder sorg opstaen:
Want God sal my voortaen
Wel seker onderstutten.
| |
7
Ga naar margenoot+ Ick waer niet eens ontstelt,
Al saeg' ick daer int velt
Ia menich duysent knechten,
Rontom haer legher slaen,
Oft in slachorden staen,
Om teghen my te vechten.
| |
[4] | |
8
Ga naar margenoot+ Stae op, verthoone dy,
Mijn God: behoede my,
Die met dijn harde handen,
Mijn vyanden verbaest
Opt kinnebacken slaest,
End breeckst sgodloosen tanden.
| |
9
Ga naar margenoot+ By God almachtich is
Hulp ende troost ghewis,
In allerley ghevaren:
Du streckst in overvloet,
Heer, dijnen seghen goet
Op dijne heylghe scharen.
|
|