Het boeck der Psalmen. Wt de Hebreische sprake in Nederduitschen dichte

Den ij. Psalm.

Hier worden beschreven de ydele aenslagen der goddeloose Coningen ende volckeren, tegen het rijcke Dauids: als wesende een voirbeelt des rechten ende eewigen gesalfden Godes Christi Iesu, op wien dit eygentlijcken luyt: met verclaringe der instellinge, verbreydinge, vasticheyt, ende dadelijckheyt sijns Conincrijcks, mitgaders de straffe over de wederstrijdige, welcke worden tot den geloove ende recht berouwen ernstelijck vermaent, met toesegginge des eewigen verderfs den wederspannigen, ende der eewiger saligheyt den gehoorsamen.

[1]

1

⁺ WAt wilt dit zijn, dat d'Heydenen te gaer
Dus loopen toe? end gantz oproerig muyten?
Dat tvolck beroert met rotten hier end daer,
Woelt over hoop, om ydlen

+ Waeromme rotten sick de Heydenen ende slaen de volcken ydele [dingen] voir?

[p. *]

 

raet te sluyten?

2

⁺ De Coningen van deertrijck hier beneden,
Sijn op de been, end maken groot geveirt,
De Vorsten sijn te saem in raet getreden,
Stracx tegen God end zijnen Christum weirt.

+ [Waeromme] maken sick de Coningen des aertrijcks op? ende raetsplegen de Vorsten te samen, teghen den HEERE ende tegen zijnen gesalfden?

[2]

3

⁺ Komt aen, laet ons moet grijpen (seggen sy)
End breken eens haer banden end gareelen,
Om van haer jock te wesen teffens vry,
Iae verr van ons wech werpen haere zeelen.

+ Laet ons [seggen sy] hare banden verbreken ende hare seelen van ons werpen.

4

⁺ Maer die om hoog in dHeemlen is geseten
Sal vryelijck belacchen haeren raet:
Voirwaer de Heer, sal loonen haer vermeten
Met schimp end spot end allerhande smaet.

+ Die inde hemelen geseten is, salder om lacchen, de Heere salse bespotten.

[3]

5

⁺ Ter selver tijt (end dat voirwaer eer lang)
Sal hy tot hun in zijne gramschap spreken,
End maken hun dat hoog hert dapper bang,
Mits sijnd in toorn als eenen brant ontsteken.

+ Alsdan sal hy in zijne gramschap tot hun spreken, ende salse verschricken in zijnen brandigen toorne.

6

⁺ Ick, ick, de Heer, heb selve mijnen Coninck
(Zegt hy) gesalft (het sy v lief of leet)
Op Sions berg in mijne heylge wooning:
Van daer sal hy voorts heerschen wijt end breet.
+++

+ [Seggende] doch ick [selve] hebbe mijnen Coninck ghesalft ouer Sion den berg mijner heyligheyt.

[4]

7

⁺ Dies wil ick v tgeset end teewich recht
Nu leggen uyt: hy heeft my uytvercoren
Van eewicheyt: end dus tot my gesegt:
Du bist mijn soin, van daeg uyt my geboren.

+ Ick sal het geset vertellen: [dwelc is, dat] de Heere tot my geseyt heeft, du bist mijn soin, ick hebbe dy heden gewonnen.

[p. *]

8

⁺ Eysch van my vry, Ick sal tot dijner erven
De Heydenen dy schencken al temael:
Du salst van my tot dijn besit verwerven
Het eirtrijck heel tot aen haer laetste pael.

+ Eysche van my, ende ick sal dy de Heydenen tot dijner erve gheuen, ende de eynden des eirtrijcks tot dijner besittinge.

[5]

9

⁺ Du salst dit volck met eenen ijsern staf,
Na dijnen will verbrijsen end verderven,
Gelijckmen breeckt een eirden vat, daer af
Niet heels en blijft, maer slechts onnutte scherven.

+ Du saltse verbreken met eenen ijseren staf, du saltse verbrijselen als eens potbackers vat.

10

⁺ Nu dan siet toe ghy Coningen van weirden,
Dat ghy wort wijs, end beter zijt bedacht:
Bevlijtigt u, ghy richters op der eirden,
Dat ghy na tucht end goede leere tracht.

+ Daeromme nu ghy Coningen, wort wijs, laet v onderrichten ghy richters des eirtrijcx.

[6]

11

⁺ Dient God den Heer, end siet toe wat ghy doet,
Dat ghy altoos in sijne vreese levet,
End maeckt v dan recht vrolijck van gemoet,
Doch soo, dat ghy voir sijnen toirne bevet.

+ Dienet den HEERE met vreese, ende verheuget v met bevinge.

12

⁺ Dies kust den soin, end wilt hem hulding plegen,
Op dat niet stracx sijn gramschap uyt en breeck,
End ghy alsdan vergaet in uwe wegen,
Soo sijnen toirn int allerminst ontsteeck.

+ Kusset den Sone, dat hy sick niet en vertoirne, ende dat ghy in den wech niet en vergaet, so sijnen toirne int allerminste onsteke.

[7]

13

⁺ Voirwaer men mach het nemen somen wil,
Maer al die sick op hem alleen verlaten,
End hebben thert daer in gerust end stil,
Sijn vol gelucx end salich uyt der maten.

+ Salich sijn sy alle die sick op hem verlaten.