Het zangeresje aan de Maas of Vervolg op het kransje van letterbloempjes

[p. 57]

De stille in den lande.

Wys: François marchant au Combat, &c.

De een kroond men met den naam van Kees,

De andre heet men Phoef,

Maar ik leef stil en buiten vrees,

En lach met al 't gesnoef;

Ik hou het met myn maag,

Deez' dien ik alle daag;

Maar sabels, bommen, kruit en lood,

Ontvlugt ik als de dood.

'k Spot met Partyschap, en all wat

De stille rust verstoort,

'k Leef by myn wyn en botervat,

En wat daar by behoort;

Ik kus myn malsche Tryn,

Als zy gekust wil zyn;

Maar sabels, bommen, kruit en lood,

Ontvlugt ik als de dood.

[p. 58]

 

'k Waar zot, begaf ik my te veld,

 

Neen: aan den vollen disch,

 

Daar kerf, daar steek ik als een held,

 

Daar is de zege wis!

 

'k Loop storm, met vork en mes,

 

Daar schiet ik bres, by bres;

 

Maar sabels, bommen, kruit en lood,

 

Ontvlugt ik als de dood.

 

 

 

Nu vecht ik met een Runderribb',

 

Vol zieu en malsch gebraan,

 

Dan met een Ham, Patrys of Snip;

 

De Zege lacht my aan.

 

Ik stort geen menschen bloed;

 

Maar saus in overvloed;

 

Doch sabels, bommen, kruit en lood,

 

Ontvlugt ik als de dood.

 

 

 

En koomt de Frecadel te veld,

 

Deez' vriend vind geen gena;

 

Maar, bukt, terstond, voor myn geweld;

 

'k Loop storm op hem, en slaa

 

Met myn gewet geweêr,

 

Hem onvertzaagt ter neêr,

 

Maar sabels, bommen, kruit en lood,

 

Ontvlugt ik als de dood.

[p. 59]

 

Het bloed vloeit lans myn kneukels neêr,

 

Ik meen het smoutig vet,

 

Wanneer ik myn gevreest geweêr,

 

In varkens krappen zet;

 

Die gryp ik met de hand,

 

Verscheur ze met de tand;

 

Maar sabels, bommen, kruit en lood,

 

Ontvlugt ik als de dood.

 

 

 

De volle fles is myn mortier,

 

Het glas myn kleen musket;

 

Het mes den sabel dien ik zwier,

 

De vork myn bajonet.

 

Zie daar het helden-tuig,

 

Waar meê 'k den vyand buig;

 

Maar sabels, bommen, kruit en lood,

 

Ontvlugt ik als de dood.

 

 

 

'k Leef eens, en zou ik dan dien tyd,

 

Aan poef, poef, paf besteên?

 

Myn leven wagen in den stryd,

 

Daar myn gezonde leên

 

Doen kerven? Neen: den disch,

 

Waar 't leven zeker is,

 

Kies ik voor sabels, kruit en lood,

 

Daar ben ik buiten schoot.