Het lichte maantje.
Wys: Wat raar geval, wat raar geval.
Hoor Rozemond, hoor Rozemond,
Het maantje scheen, 't was avondstond,
Toen Dafnis aan kwam roeijen,
Zy voer digt aan den kant, - den kant,bis
En stapte vluch aan land.
Lubin zei zy, Lubin zei zy,
Zie 't maantje schynt, kom wil met my
Treên in myn aartig schuitje.
Vaar met my door den stroom,- den stroom,bis
Langs dezen groenen zoom.
| |
Wat zoude ik doen? wat zoude ik doen?
Zy lonkt my toe, schonk my een zoen,
Toen zonk ik in het boodje,
Met roosjes opgetooid, - getooid,bis
Het koeltje blies, het koeltje blies,
Dus voeren wy, door lis ep bies,
Vast richten wy het mastje
In 't schuitjen op, en wy, - en wy,bis
Het kabblend nat, het kabblend nat,
Dat om de boot, by 't varen spatt',
Kon Dafnis regt vermaken:
Ik vierde 't schootje toen, - ja toen,bis
Om meer en meer te spoên.
Dus zeilden wy, dus zeilden wy;
Doch, zwaaiden 't roer, op 't laatst, aan ly,
Ik liet het mastje vallen,
Een kus tot dank, daar mee, - daar meê,bis
Was 't lieve lam te vreé.
Kom Rozemond, kom Rozemond,
Vergun my ook zoo'n avondstond;
Last ons dus ook eens varen,
'k Zal stuurman zyn, welaan, - welaan,bis
't Is immers lichte maan?
|
|
Auteursrechtvrij