Het zangeresje aan de Maas of Vervolg op het kransje van letterbloempjes

[p. 21]

Het tydstip van geluk.

Wys: Pour orner ma retraite.
Uit de opera. Annette & Lubin.

 

ik

 

Een nagt wierd my geschonken,

 

Een nagt van waar geluk.

 

In wellust weg gezonken,

 

Kende ik noch leet noch druk.

 

Een hemel van vermaaken

 

Trad ik binnen in dat uur,

 

'k Mogt duizend zoetheên smaaken,

 

Schoon slegts van korten duur.

 

 

 

Gy vraagd, wat milden zegen

 

Heest u zoo malsch gestreeld?

 

Kwam u de rykdom tegen,

 

Heest ze u haar goud gedeelt?

 

't Was meer dan goud of schatten,

 

Dat het bly geluk my bood,

 

Gy kunt het niet bevatten,

 

Myn heil was waarlyk groot!

[p. 22]

 

gy

 

Wat mag het dan toch wezen,

 

Dat u dus heest voldaan?

 

Wierd soms uw deugd geprezen?

 

schonk men u Lauwerbaân?

 

Wierd gy tot eer verheven,

 

Of onthaald op Lekkerny?

 

Of deed u 't onregt beven,

 

En maakte u 't regt weêr vry?

 

ik

 

o Neen! 't was meer dan vryheid,

 

't Was meer dan goud of goed:

 

'k Zonk in een dal van blyheid,

 

Een beemd van 't eêlste zoet;

 

Waar om zelf sabels klinken,

 

Waar om 'er veelen zyn gedood,

 

Het was, toen ik mogt zinken,

 

In Roosjes poezlen schoot.