Het schilder-boeck

[fol. 120r]

Van Milon.

Milon, den vermaerden en seer stercken worstelaer, is gheweest uyt Calabria in Italien, van der Stadt Crotona. Hy was so sterck, dat hy op zijn schouderen nam en droegh eenen twee-jarigen Stier, te Room rontom de ren-plaetse, sonder veraessemen, sloegh hem doot met zijn vuyst, en at hem alleen ten selven dage op. Hy nam in zijn handen eenen Granaet-appel, en niemant con hem daer uyt crijghen, noch eenen vinger verroeren: doch hiel hem sonder yet te bersten, oft breken. Doe hy over eynde stondt met de voeten by malcander, was niemandt soo sterck, die hem stootende oft aenloopende met alder macht, eenen voet doen vertreden, van de plaetse wijcken, oft doen wagghelen conde. Hy maeckte een tamelijcke dicke touwe, oft coorde, vast om zijn voorhooft, oft eenen bandt oft schroo hadde geweest, en houdende zijnen aessem in, verhieven zijn aderen en hooftsenen soo geweldigh en crachtigh, datse aen stucken brack. Hy dede zijn handt uytghenomen den cleenen vingher, die hy hiel ghesloten, en niemant con den selven open doen. Veel wonderlijcke crachten heeft hy ghedaen: doch heeft hem eyndtlijck zijn cracht bedroghen: want comende in een Bosch, daer een groot boom was beginnen clieven, wouw hy den selven met zijn stercke handen volclieven. Hy dede soo veel, dat hy de cloof opende soo veel datter de wegghen uyt vielen, en den Boom weder sluytende, bleef daer met den handen in ghenepen, en ghevanghen, soo dat hy hem niet connende lossen noch verweeren, werdt van den Wolven, en wilde Beesten verslonden. Desen Milon mach ons aenwijsen, dat wy de Godtlijcke gaven^* die wy hebben, niet behooren ydelijck, oft vergheefs ghebruycken, noch ons daer op te hoogh beroemen, ghemerckt ons de selve met den leven onversiens moghen benomen worden. Onsen Poeet verhaelt voort veel eygenschappen in der Natuere, so in Bornen, Vlieten, en ander dingen. Wie van dese wonderen der wateren meer begheert als den Poeet voort brengt, mach lesen in onse spraeck Pieter Messiae tweede Boeck, het dertighste Capittel. Onsen Poeet onder ander beschrijft den onparighen, en eenighen Phoenix, waer beneffens ick het tweede Capittel des thienden Boecks Plinij mach voegen, tot breeder verclaringhe.

* Leerlijck uytlegh op Milon.