De harpe, oft des herten snarenspel
(1599)–Karel van Mander–
AuteursrechtvrijInhoudende veel stichtlijcke liedekens: nu andermael door K. van der Mander ouersien, verbetert, ende vermeerdert
[pagina 366]
| |
Nae de wijse: Gheroert ben ick van binnen.
Ga naar margenoot+CHristus hooghe van waerde,
Ga naar margenoot+Die spreeckt met woorden plat,
Ga naar margenoot+In den Hemel, en niet op Aerde
Ga naar margenoot+Wilt vergaderen uwen schat,
Daer gheen dieuen, wilt weten,
Ga naar margenoot+En comen, noch Motten eten,
Maer eeuwelijck sal blijuen dat.
Ga naar margenoot+Laet ons veel goets vergaren
Ga naar margenoot+Daer wy eeuwelijck blijuen by,
Ga naar margenoot+En ons met gheen dreck beswaren,
Ga naar margenoot+Maer stellent op d'eene zy,
Op dat wy moghen gheraken,
Ga naar margenoot+En met vreuchden moghen smaken
Dat Auondtmael des Heeren bly.
Ga naar margenoot+Christus, Luce sesthiene,
Ga naar margenoot+Die spreeckt met goeden bedie,
Men can gheen twee Heeren dienen
Ga naar margenoot+Die elck ander zijn partije,
Dat is Mammon beneden,
En Christus reyn van zeden,
Ga naar margenoot+Dus kiest het beste deel in tie.
Ga naar margenoot+Dus wilt u vrienden maken
Van den Mammon onrecht,
Op dat ghy meucht gheraken
In de stede daer Christus segt,
Ga naar margenoot+Dat is ten Hemel binnen,
En laet u niet ouer winnen
Om te worden een Mammons knecht.
| |
[pagina 367]
| |
[B]ileam vol van begeerenGa naar margenoot+
[Nae] Balaks gheschencken jent,
[Teg]hen t'beuel des Heeren
[Hee]ft hy hem derwaert ghewent,Ga naar margenoot+
[Ver]blint, quijt van verstande,
[Bro]cht hy hem seluen tot schande,
[En]d' om dat goet in swaer tormen.Ga naar margenoot+
[A]braham, Gods knecht vol eeren,Ga naar margenoot+
[Di]e sochte, alsoo ick las,Ga naar margenoot+
[Vo]or de Weerelt vol verseeren,
[Ee]n ander wooninghe ras:
[Is]aac end' Iacob mede,Ga naar margenoot+
[Di]e verwachten oock een stede
[Da]er Godt den Timmerman af was.
Maer Israel onrustich
[D]ie waren alsoo men wel vint,
[N]ae Egypten weder lustichGa naar margenoot+
[E]nd' hebbent soo bemint,
[S]y hadder meer lust te wesen
[D]an int Landt van Beloften ghepresen,
[M]aer laet ons soo niet zijn ghesint.Ga naar margenoot+
Wy vinden in de Schriftuere
[V]an eenen rijcken man,Ga naar margenoot+
[H]y moeste meerderen sijn schuere,Ga naar margenoot+
[O]m al de vruchte de hy wan,
[E]nd' meende hooghe verheuenGa naar margenoot+
[N]och langhe tijdt hier te leven,
[M]aer onversien schiet hy daer van.
Hy sprack Ziele wilt rusten,
[E]en en dinckt sonder vaer,Ga naar margenoot+
| |
[pagina 368]
| |
Want ghy hebt veel goets met lusten
Vergadert teghen veel Iaer,
Hy hadde veel rijckdommen,
Sijn Ziele werdt wech ghenomen,
Wat baette hem al sijn dreck seer swaer.
In Timotheum sesse
Ga naar margenoot+Seer claer gheschreuen staet,
Giericheyt, hoort dese lesse,
Is den wortel van alle quaet,
Daer deur de menschen commen
In versincken en verdommen,
Ga naar margenoot+Doorens verderuen t'goede zaet.
In desen wortel gierich
Is met neersticheyt bedeckt,
Ga naar margenoot+Die den mensch seer schoffierich
Van de weghen des Heeren treckt,
Dat sy't ghelooue afdwalen,
End' Gods Rijcke moeten falen,
Ga naar margenoot+Siet dat ghy u niet en bepeckt.
Als Adam hadde ouertreden
Des Heeren ghebodt eylaes,
Daer hy was int Hof van Eden,
Ga naar margenoot+Soo vlocht hy Vijghenblaets,
End' ginck hem daer me decken,
Maer Godt die sach sijn vlecken,
Ga naar margenoot+Ghelijck hy deed' den rijcken dwaes.
Godt die't al can regieren
In den Hemel, end' oock hier,
Ga naar margenoot+Hy doorsiet herten end' nieren,
Ga naar margenoot+Heeft ooghen als vlammen vyer,
| |
[pagina 369]
| |
[M]en cant hem niet ontdrayen,Ga naar margenoot+
[D]at men zaeyt, dat sal men mayen,Ga naar margenoot+
[El]ck werdt gheloont nae sijn bestier.Ga naar margenoot+
Wy en hebben niet op AerdeGa naar margenoot+
[Gh]ebrocht, nae Schrift bediet,Ga naar margenoot+
[Ho]e hooghe sy zijn van waerde,
[Sy] en draghen met haerlieder niet,
[M]aer moetent hier al laten:
[D]at mach dan rijckdom baten,Ga naar margenoot+
[D]aer deur men comt in groot verdriet.
Als Iob hadde verloorenGa naar margenoot+
[Al] sijn goet, doe sprack hy saen:
[N]aeckt ben ick van moeder gheboren,
[N]aeckt ben ick weer heenen gaen:
[H]y heeft den Heere ghepresen,
[V]an dat hy hem hadde bewesen,
[I]ob heeft niet sottelijcx ghedaen.
Prince, met wijse sinnenGa naar margenoot+
[L]aet ons doen nae Christus raet,Ga naar margenoot+
[G]heen rijckdommen soo beminnen
[A]ls den jonghelinck wel verstaet,
[M]aer ghebruyckent by maten,
[A]ls oft wy't niet en besaten,Ga naar margenoot+
[W]ant t'wesen van dese weerelt vergaet.
Schickt u nae den tijdt. Rom.12. |
|